“Moest je nu ook Moslim worden?”

Edit: Ik begrijp dat mijn weblog wat reacties teweeg brengt. Zowel positief als negatief. Wat eigenlijk heel erg goed is, want nu wordt er toch een keer goed over nagedacht! (Waar ik dus best wel trots op ben ;)) Ik wil bij dit verslag echter nog wel even ter verduidelijking van mijn woorden een note toevoegen, en wel deze:

Het verslag is gebasseerd op vragen van mensen die in beginsel al negatief tegenover de Islam staan. Natuurlijk merk je pas hoe mensen er tegen over staan, als je met ze in gesprek bent. De één vraagt echt uit interesse hoe het zit, omdat ze er geen weet van hebben en het graag willen leren. Ze staan er neutraal tegenover. De ander heeft al te kennen gegeven dat ze negatief tegenover dit geloof staan en stellen de vraag argwanend en denigerend. Of hier kom ik achter tijdens het gesprek. En dáár is mijn verslag op gebasseerd. (En altijd geldt, wie de schoen past trekke hem aan. Voel jij je negatief aangesproken? Ga dan jezelf maar ten rade of je bevooroordeeld bent of niet tegenover deze en andere geloven.

Eén ding staat in ieder vast. Het onderwerp leeft heel erg èn, deze vraag staat ver boven alle andere vragen op nummer 1.

---------------------------


Deze vraag heb je in veel varianten, maar komen allemaal eigenlijk wel op hetzelfde neer. Je hebt de vriendelijke vorm, zoals “Ben je nu ook Moslim geworden?”. Het is de vraagvorm die nog enigszins geïnteresseerd over komt. En je hebt de minder vriendelijke vorm “Je bent nu toch geen Moslim geworden hè?” …Hoe beledigend!

Toen ik nog aan het begin van mijn “reis” stond, en deze net begonnen was, vond ik het eigenlijk een hele normale vraag. Waar ik ook heel normaal antwoord op gaf. Het was gewoon een vraag van een geïnteresseerde. Meer niet. “Nee hoor, ik moet helemaal niets” of “Nee hoor, ik ben nu geen Moslim geworden” zijn antwoorden die ik veel gegeven heb. “HIJ LAAT ME GEWOON IN MIJN WAARDE” zei ik dan.

“Oh wat bijzonder dat je man je zo vrij laat. Dan is hij zeker heel erg modern!”

Mensen. Meen die zin nou echt????? Pardon!?!?

Nu, meer dan een jaar later, dringt de echte betekenis van die vraagstelling me eigenlijk pas door.
En omdat dit me nu doordringt, voel ik me keer op keer meer beledigd. En anders dan dit voelen kan eigenlijk ook niet als je er goed bij nadenkt.

Want zeg nou eerlijk. Wanneer stelde jij die vraag aan iemand die ging trouwen of getrouwd is met een Katholiek? Of Christen? Nou? Heb je het jezelf echt afgevraagd toen iemand ging trouwen in de kerk? Of toen het bruidspaar traditioneel glas, verwikkeld in een servet, stuk stond te stampen op de grond? Of toen je hoorde “In naam van Jezus Christus, amen?”

Je hebt vast niet gevraagd of hij of zij nu ook iedere zondag naar de kerk moet om te bidden. “Nee hoeft dat niet? Oh wat een moderne man heb jij!”

Seriously? Wij weten allebei dat de kans dat je dit gevraagd hebt vrijwel nihil is. Volgens mij heb je er niet eens aan gedácht. En ook dat het je eigenlijk niet zo interesseert of iemand nu wel of geen bekeerling is geworden tot het Katholieke geloof. Of het Joodse geloof of welk ander algemeen geaccepteerd geloof dan ook.

Welnu. Sta dan nog eens stil, en denk nog eens een keer na, voordat je gaat vragen of iemand Moslim “moest” worden toen hij of zij ging trouwen met iemand die Moslim is. Of de vrouw nu ook “In eens” een hoofddoek moet dragen in het land waar ze nu woont.

Sta eens stil bij wat je zegt wanneer je “Nou goed hoor! Je moet wel jezelf blijven hoor!” uitspreekt.

Persoonlijk vind ik het een heel schofterige vraag. De antwoorden die ik in het begin gaf, zijn dat dus eigenlijk ook. Wat dom dat ik daar in ben getrapt!

Eigenlijk stel je het (vreedzame) geloof van mijn lieftallige man, zijn familie en het overige volk wat dit geloof praktiseert, ter discussie, wanneer je je hardop afvraagt of ik me MOEST bekeren. Alsof ik als vrouw zijne, geen zeggenschap heb wanneer ik trouw met een Moslim man. Alsof Moslim zijn het meest afschuwelijke geloof is. (Buiten beschouwing gelaten, dat je altijd rotte appels hebt. Dáár heb ik het natuurlijk niet over. Ik hoef je niet te vertellen dat rotte appels in iedere soort appelboom kunnen hangen)

Wat maakt het uit wat mijn geloofsovertuiging is? Deze vraag, die ogenschijnlijk niet veel voorstelt, geeft eigenlijk heel goed weer waar je angst ligt. Je laat je eigenlijk heel goed kennen wanneer je zulke ondoordachte vragen gaat stellen.

Ik weet niet alles van het Moslimschap. Maar ik weet wel dat man man, zijn familie, en de mensen die ik heb leren kennen, heel vreedzame mensen zijn. Dat zij waarden vasthouden aan het leven waar wij niet Moslimse westerlingen echt nog wel wat van kunnen leren.

Wist jij trouwens dat Khadija de vrouw van Mohammed, de meest belangrijke profeet, een hardwerkende rijke zakenvrouw was? Dat zij weduwe was toen ze hem leerde kennen en zij hèm ten huwelijk heeft gevraagd? En ze was ook nog eens 15 jaar ouder dan deze profeet! Ze was 40! En nog een klein detail. Ze was geen Moslim toen ze met hem trouwde, en hoefde dit ook niet te worden als zij dit niet had gewild.