Een weekje meelopen op het duikcentum :)

Zo, eindelijk eens tijd om even goed te zitten voor een verslag. Laat ik je weer eens meenemen in een weekje op het duikcentrum.

Maandag 18 juni

We hebben deze dag een geplande duik staan om 10:00 uur. Het gaat om één man. Zijn vriendin gaat niet mee. De man heeft een leuke duik en is heel erg blij met de foto’s die we onder water van hem gemaakt hebben. Het is altijd erg leuk om de reacties te zien wanneer mensen kijken naar hun onderwater foto's. Het is natuurlijk ook een heel leuke herinnering dat je mee naar huis kan nemen!

Even later krijgen we het bericht dat het nichtje van een erg belangrijke en rijke en vooral invloedrijke man wil leren duiken. Dat is natuurlijk geen probleem. Ze heeft het ook erg naar haar zin. Maar ja, het gaat om de nicht van deze blijkbaar erg belangrijke man, dus kan er geen geld gevraagd worden. Ik ben hier op tegen maar op mijn argumenten wordt niet in gegaan. We doen dit werk om vakantiegangers een leuke ervaring te laten beleven, maar daarnaast moet er ook brood op de plank komen en geld verdiend worden om de rekeningen te betalen. En voor de winter. En voor de start van volgend seizoen. En om nog wel 100 andere redenen. Dus dat wij géén geld ‘mogen’ vragen voor de door ons geleverde diensten van een man die bij wijze van in het geld zwemt, vind ik maar vreemd. Maar zo gaat dat hier. Je moet belangrijke mensen te vriend houden want zij hebben je toekomst in handen. Dus ik leg me erbij neer.

Het weer is deze dag heel vreemd. Toen de duik begon scheen de zon en was het bloedheet. Een paar minuten zit ik bij de desk aan mijn laptop met mijn rug naar de zee toe. Ik kijk om wanneer iemand mij roept en ik schrik even van wat ik zie, puur omdat ik het niet verwachtte: Dikke mist! Het is vreemd omdat te zien wanneer je het niet verwacht. Dit fenomeen komt door de dag heen nog enkele keren voor. Een dikke mist die heel plots op komt zetten en na 30 tot 60 minuten weer verdwenen is. Heel fijn is het niet, want de warmte kan nergens naar toe dus het wordt heel benauwd en plakkerig weer.

Dinsdag 19 juni

De nicht van die hoge belangrijke invloedrijke meneer had het heel erg naar haar zin gisteren. Dus de dame wil nog een duik. Deze keer met nog twee andere familie leden. Om 10:00 uur maakt ze weer een duik. En wederom krijgt ze alle foto’s, net zoals de dag er voor, op een cdtje. Ik vind het héél erg moeilijk, dat wij nu dus al ruim 500 TL misgelopen zijn. Ik houd niet van die hielenlikkerij en vind dat ze gewoon moeten betalen. Hier maak ik vrijwel de hele dag ruzie over. Ik vind het gewoon niet eerlijk!

In de ochtend voel ik me niet zo lekker worden dus ga ik naar huis waar ik geniet van een filmpje. Het doet me echt even goed om wat tijd voor mijzelf te hebben. Het valt niet mee om 7 dagen er week te werken. Samen met je man die je dus echt ALTIJD ziet. Het is leuk, maar soms kan ik hem wel achter het behang plakken. En hij mij denk ik ook. Aan de andere kant zie ik het natuurlijk wel als een voorrecht, en ben ik er dankbaar voor dat we dit leuke werk SAMEN kunnen doen.

Woensdag 20 juni

We hebben gratis duiken aangeboden die gewonnen kunnen worden bij de Bingo avond in de hotels. Gisteren is er een bingoavond geweest en iemand heeft een gratis duik bij ons gewonnen. Hij heeft zijn vrouw/vriendin meegenomen en hebben er erg veel zin in! Natuurlijk doen we het voor hem gratis maar het gevoel is heel anders dan die vrouw van de afgelopen twee dagen. Deze meneer heeft het eerlijk gewonnen en daarnaast is het geweldige reclame voor ons bedrijf. Mensen worden nieuwsgierig en willen ook weten wat dat duiken nu precies is. Bovendien kan het dus zijn dat ze vrienden meenemen die ook willen, dus zo hebben we toch weer inkomsten die we anders misschien niet zouden hebben. Voor ons is het inmiddels normaal, maar mensen die nog nooit gedoken hebben zijn verschrikkelijk enthousiast wanneer ze boven komen en vertellen dat ze grote schildpadden, octopussen, roggen of murenas hebben gezien. Hun zo blij zien, maakt mij ook weer blij!

In de namiddag is het heet, de zon schijnt maar horen we ook al onweer… dat belooft wat!

Donderdag 21 juni

Vandaag is een rustige dag. We hebben geen duiken ingepland staan dus kunnen we klusjes doen waar we anders niet aan toekomen. Het depot wordt afgebouwd waardoor we weer wat extra ruimte krijgen. Ook komen 12 tanks terug van de tests dus we zijn blij dat we die nu in de nieuwe ruimte kwijt kunnen. Ook ordenen we het binnen weer wat meer. Verder is het gewoon lekker genieten van een rustig dagje. In de namiddag komt er heel slecht weer. Veel wind, wat regen en onweer! Toch is het nog steeds heel warm dus gaan we lekker zwemmen in zee.

Ik waarschuw nog dat we de boot uit het water moeten halen maar er wordt besloten dat dit niet nodig is. Echter worden we in de nacht gebeld dat Sinan DIRECT moet komen om de boot het land op te halen want de wind is te sterk. Sinan is er binnen 10 minuten (voordeel van dichtbij wonen) en haalt samen met de nog aanwezige watersporters de boot het land op. Ik ben blij wanneer mijn man uiteindelijk om half 3 in de nacht weer thuis is met het nieuws dat alles goed is. Het op het strand stukslaan van onze boot in 2010 staat nog vers in mijn geheugen gegrift. Dat was niet voor herhaling vatbaar en iets waar ik erg bang voor was. Gelukkig was er geen herhaling ;)

Vrijdag 22 juni

Gisteren is in de avond erg slecht weer geweest dus vandaag is het zicht onderwater heel erg slecht. Het lijkt op een dikke mist. Best zielig voor een andere bingowinnaar. Hij ziet geen hand voor ogen onder water dus de duik is al snel weer over. Deze duik hebben we vanaf de pier bij het hotel gemaakt. Gelukkig vond hij het hele gebeuren prachtig en is hij blij met de foto’s die we gemaakt hebben. Ook al zijn die door het slechte zicht niet zo goed gelukt.

Wanneer Sinan van een duik terug komt vraag ik altijd waar de camera is. Soms heeft hij hem, soms 1 van de medewerkers. Nu echter blijkt de camera onvindbaar. Dikke stress natuurlijk want het is een dure camera en een grote bron van onze inkomsten. Sinan gaat weer naar de boot toe maar daar is de camera ook niet. Ik ben al een paar keer langs de kust gelopen maar zie ook niets. We hebben echt verschrikkkkkkelijke mazzel wanneer Sinan de camera in het water terugvindt…. Let wel, dat is gewoon op open zee met veel watersportverkeer en natuurlijk ook de stroming. We slaken allemaal een zucht van opluchting. Hoe de camera in het water terecht is gekomen kunnen we niet meer achterhalen maar het was wel even een eye-opener. Voortaan dus iets voorzichtiger zijn!

In de avond haalt Mayra mij op want er staat lasagna en film op de planning! Het worden twee films en ik maak Sinan gelukkig door een stukje van Mayra's overheerlijke lasagna voor hem mee te nemen.

Zaterdag 23 juni

Vandaag was een beetje vervelend. De ochtend was al een beetje moeilijk omdat ik laat thuis gekomen ben. En daarnaast begon een duiker 'problemen' te maken. Hij beweerde dat onze medeweker gezegd had dat de CD met foto’s (die hij erg graag wilde hebben) inclusief was. En wilde hier dus niet voor betalen. Hij vertraagde de duik dus enorm door een discussie met ons aan te gaan vóór de duik nog begonnen was.

Onze medewerker was er ook en hoewel ik kan begrijpen dat de man iets verkeerd begrepen heeft, twijfel ik niet aan mijn medewerker zijn uitleg over de mogelijkheden bij ons. Anyway, uiteindelijk heeft hij zijn foto’s gekregen en heeft hij er voor betaald ;) Wel minder dan wij normaal vragen, dus heeft hij ook minder foto's gekregen.

Verder kwam er aan het einde van de dag weer slecht weer. Dit is niet goed voor het duiken maar persoonlijk heb ik er geen problemen mee. Lekker wel die afkoeling! Hopelijk komt de temperatuur in huis dan een keer onder de 30 graden.

We vertrekken een beetje op tijd vanaf het duikcentrum want mijn telefoon is afgesloten omdat ik vergeten ben de rekening te betalen. In Nederland heb je geloof ik niet dat je direct weer aangesloten wordt (en daar moet je nog voor betalen ook als ik het me goed herinner) maar in Turkije is dat anders. We gaan naar Manavgat, ik voldoe de openstaande rekening en een half uur later ben ik weer telfonisch bereikbaar. Gelukkig maar want op zondag zijn ze gesloten.

Zondag 24 juni

Vandaag is een lekkere dag. Er staat een windje, wat voor heerlijke afkoeling zorgt. Sinan maakt een duik en omdat er geen extra taken op mij liggen te wachten kan ik een boekje lezen. De jongens zijn allemaal aan het werk dus hen hoef ik ook niet in de gaten te houden.

In de middag hebben we geen duiken voor gasten ingepland staan. Sinan gaat met een vriend en oud collega naar het 20 meter punt om naar nieuwe duiklocaties te zoeken. Dit is goed voor ons want zo hebben we meer diversiteit voor onze gasten. Het is nog even de vraag of de duik door kan gaan gezien de wind die nu aanwezig is. Als die sterker wordt zal de duik verplaatst moeten worden omdat je anders niets ziet onderwater. En dat is toch wel iets belangrijks ;)