Groetjes vanuit Nederland!

Onze laatste dag samen was mooi. Wat hebben we genoten! Natuurlijk moesten we ook nog het e.e.a. regelen voor ik zou gaan maar het was fijn dat we samen waren.

De laatste dag was er in de ochtend nog een duik. Sinan zou in de boot blijven dus ik wilde niet zelf gaan duiken. Waarom zou ik dat doen terwijl mijn man dan alleen in de boot achter moet blijven? Dus ik bleef bij hem en hebben we samen gewacht tot de duikers weer terug kwamen. Heerlijk was het. De boot is groot met lekkere kussens op de zitjes dus ik heb in zijn armen gelegen en hebben we samen naar muziek geluisterd en dromen gedeeld over de toekomst.

Omdat het mijn laatste dag was mochten we daarna vroeg weg. We reden direct naar Side om daar de laatste dingetjes te regelen.

Eenmaal thuis werd het toch echt tijd om mijn koffer te pakken. Iets wat ik uitgesteld heb tot het allerlaatste moment omdat het anders zo definitief voelt. Voor ik daar aan begon hebben we samen nog een uurtje geslapen en heb ik daarna nog een paar uurtjes gezeten om mijn cadeautje voor Sinan af te maken. Een fotocollage! :D

Al onze mooie momenten heb ik uitgeprint en na flink wat knippen en plakken was het klaar. Gelukkig vond Sinan het geweldig en had het precies het effect wat ik er mee wilde bereiken. Genoten heb ik van zijn reactie! Hij vond het zo mooi dat hij er een kwartier naar heeft zitten kijken, met zijn neus tegen het glas gedrukt zoals een kind die tegen een winkelraam drukt van de snoepwinkel haha. Alle foto’s brachten mooie herinneringen boven.

Daarna zijn we nog even naar Side gegaan om bij de Apollo tempel naar de maan en zee te kijken. We hebben samen wat gedronken bij onze favoriete bar en daarna weer naar huis omdat ik de koffer nog moest pakken.

Nadat de koffer dan eindelijk ingepakt was zijn we gaan slapen. Ik wilde eigenlijk niet maar was kapot! Om 3 uur ’s nachts waren we alweer op en gingen we naar het huis van de vriend van Sinan die ons zou brengen. Ik wilde op tijd op de luchthaven zijn (zeker 2 uur van te voren) maar de mannen waren wat eigenwijs dus om half 4 gingen we pas weg. Het was ongeveer een uur rijden dus we waren natuurlijk wel op tijd. Maar toen konden we mijn vlucht niet vinden op de borden. Uiteindelijk bleek bij navraag dat we in de verkeerde terminal stonden. Die mevrouw zei ook nog eens dat we moesten haasten want de incheck zou bijna sluiten. Stress stress stress natuurlijk. Wij weer rennen naar de auto met mijn handbagage en koffer van 18,5 kilo en hup naar die andere terminal.

Daar bleek niets aan de hand. De incheck was net open maar iedereen stond het al dus wij waren letterlijk de laatste in de rij. Toen begon er ook nog eens een man vervelend te doen en ruzie te maken met de man die de checkin deed. Zijn reservering bleek niet in het systeem te staan en kon dus niet mee. Uiteindelijk bleek de rij naast ons iets sneller te gaan en zijn we daar gaan staan. Evengoed waren we bijna de laatste. Het duurde erg lang allemaal. Tegen de tijd dat ik eindelijk klaar was met inchecken was het toestel al aan het boarden en moest ik dus rennen! (rond kwart voor 6)

Echt veel tijd om afscheid te nemen van elkaar was er dus niet. Misschien maar goed ook. Geen tijd voor tranen in ieder geval. Ze kwamen wel maar er was geen tijd om ze op mijn wangen te laten vallen. We hebben naar elkaar gezwaaid tot we elkaar niet meer zagen en ik bij de paspoort controle stond. En dat was het dan. Zucht.

De controle ging snel, het boarden ging snel en hoewel we eerst dachten dat we met flinke vertraging zouden vertrekken door al dat langzame gedoe, bleken we toch op tijd te zijn. Omdat ik zo laat was, was er geen stoel meer vrij bij het raam dus zat ik aan het gangpad. Dat was niet zo lekker met slapen en werd totaal in de kreukels wakker.

In Nederland had ik mijn koffer snel (dat is dus weer het voordeel van als laatste inchecken ;)) en stond mijn moeder al op mij te wachten! In de trein belde mijn zus nog dat ze een poging had gedaan om naar Schiphol te komen, maar door de stakingen was ze veel te laat en maar weer naar huis gekeerd. De poging was in ieder geval heel erg lief!! :D

Thuis was ik doodmoe, dus tegen een uur of 3 in de middag ben ik maar naar bed gegaan. Ik werd laat wakker en toen bleek mijn broer er al te zijn. Samen hebben we chinees gehaald en oooh wat was dat lekker! Wel erg veel dus vanavond weer!
In de avond heb ik Sinan nog even gezien op de cam maar hij had gewoon moeten werken die dag dus was ook helemaal kapot. Dus na een kwartiertje hebben we toen maar afgesloten zodat hij ook naar bed kon.

Vandaag heb ik ook niets gedaan. Ik voelde me door het gemis niet zo goed.. Leeg vooral. Dus besloot ik er maar een TV en katten knuffeldag van te maken. Net heb ik Sinan gesproken en dat heeft me wel verschrikkelijk veel energie! Nu is het gewoon weer even wennen. Van de week even lekker de stad in. Lekker wandelen langs het IJsselmeer, ansichtkaarten kopen, vrijdag naar mijn werk en van het weekend naar mijn zus!