Niet zonder slag of stoot, maar we gaan er voor!

De voorbereidingen zijn begonnen. Dat houdt in, dat Sinan het gesprek met een hotel aan is gegaan. Eerder had hij al contact met vrienden van de hotelmanager en vandaag kreeg hij contact met de man zelf. Deze had wel tijd en vroeg of Sinan direct langs kon komen, wat natuurlijk geen probleem was. Omdat alles in het Turks gaat, ben ik niet meegegaan maar van Sinan hoorde ik dat het een leuk en positief gesprek was. Wel waren er wat dingetjes die nadelig voor ons kunnen zijn maar dat hoeft nog niet te betekenen dat wij helemaal geen kans maken.

Weet je nog die oude duikschoolhouder die ons belazerd heeft? Zijn partner had ook al een aanvraag ingediend bij het hotel waar wij willen staan.

Gelukkig kregen wij van de manager te horen dat hij ze niet echt mag. Wat voordelig is voor ons. Wel hebben ze enorm veel geld geboden waar wij niet over heen kunnen gaan. Nu is het dus maar de vraag wat ze gaan doen. Gaan ze voor het geld maar in zee met onbetrouwbare personen? Die dat bedrag misschien niet eens kunnen betalen? Of gaan ze in zee met ons? Mensen van goede wil, die misschien niet zoveel betalen al die anderen, maar wel serieus en betrouwbaar zijn en er voor een lange periode willen blijven?

Ik probeer in het goede van de mens te geloven en hoop natuurlijk dat ze met ons in zee gaan. Ondanks dat wij niet zoveel huur betalen als die anderen. Maar het kan natuurlijk zijn dat deze mensen puur voor het geld gaan. En maar op de koop toe nemen dat ze dat geld misschien nooit volledig zullen zien. We komen er in ieder geval binnen een paar dagen achter!

Mocht het niet doorgaan dan is er nier direct een man over boord. Dan kunnen we evengoed nog bij andere hotels een aanvraag indienen maar makkelijker wordt het er niet op en dit hotel heeft onze eerste keuze.

Ook was al een hele tijd duidelijk dat onze huidige zakenpartner niet meer verder met ons zal samenwerken. Dit wisten we vorig jaar al en de bedoeling was dat we hem uit zouden kopen. Dit vond hij prima. Als hij zijn deel maar krijgt (wat logisch is). Vandaag belde hij in eens weer op met een onplezierige verrassing. Hij wil dat we álle spullen verkopen, zodat hij zijn deel van het geld nú direct kan krijgen. Maar dat willen wij natuurlijk niet!!!

We hebben zo veel moeite gedaan, zoveel doorstaan, zoveel pech gehad en nooit op willen geven. Dat hebben we niet gedaan om nu alles maar te verkopen. Dat zou een makkelijke uitweg zijn maar geen denken aan!

Dat is dus weer een stressfactor er bij. We hebben geen geld om hem direct uit te kopen dus hopelijk houdt hij zich een beetje koest en zal hij niet teveel problemen maken zodat we hem dit jaar gewoon uit kunnen kopen zoals eerder afgesproken was.

Verder weten we ook nog niet wat ons te wachten staat met ons huis. Deze staat in de verkoop en we moeten er hoe dan ook uit vertrekken. Ons contract loopt nog maximaal drie maanden en eigenlijk is het in mei al te laat om nog een woning te zoeken. Er is dan bijna geen keuze, en de woningen die dan nog vrij zijn, zijn dan duurder dan nu. (En tè duur voor ons) Dus moeten we nu gaan kijken of we een andere woning kunnen vinden, en in de tussentijd maar proberen te regelen of we nog een nieuw contract kunnen krijgen voor één extra jaar. Zodat we dit seizoen gewoon nog fijn in ons huisje kunnen blijven wonen. Natuurlijk willen we helemaal niet weg maar zullen we het wel moeten.. dus proberen we te rekken wat er te rekken valt. Maar als deze garantie ons niet gegeven kan worden, moeten we nu dus al beslissen en rond gaan kijken.

Het is weer de tijd van stress en onrust voor ons. Gelukkig kan ik afleiding vinden bij mijn vriendinnen hier. Ik zie Esmée regelmatig en vandaag zijn we lekker op de koffie geweest bij Willie en Wicher die ook in de buurt wonen. Ook de zwangere Filiz woont niet ver uit de buurt en binnenkort zijn de andere meiden, Mayra, Marita en Ilse weer in het land. Allemaal lieve mensen die ik voor geen goud wil missen. Dus duim duim duim dat we gewoon hier kunnen blijven en we niet naar Alanya hoeven te verhuizen. Want die kans is er nog steeds, al staat die gelukkig nu even in de koelkast. Wat mij betreft mag die daar blijven ;)

x Gee