Werk!

Op meer duidelijkheid over de duikschool zijn we nog steeds aan het wachten.

In tussen besloot ik zelf ook maar op zoek te gaan naar een baan. Ik begon met wat rond te vragen en plaatste wat berichtjes op facebook. Binnen een korte tijd was ik heel wat informatie rijker! Echt geweldig dat zoveel mensen de moeite namen om mij te helpen.

Er werd zoveel aangeboden, dat ik zelf daarmee ook weer wat andere mensen heb kunnen helpen aan mogelijk een nieuwe baan!

Met de nieuwe informatie over openstaande functies op zak begon ik mijn cv die ik alleen in het Nederlands had, te maken in het Engels en daarmee ging ik op pad. Via Iris, een Nederlandse die ook hier in Turkije woont, kreeg ik te horen dat ze in een hotel in de buurt nog mensen zochten voor de miniclub. (Kinder animatie) Zij regelde een gesprek voor mij voor de volgende dag, waar ik natuurlijk direct op in ging.

Het hotel is mijn man ook wel bekend. Hij heeft daar in 2008 gewerkt en spreekt er alleen maar positief over. Maandag om 15:00 uur had ik met de man afgesproken, waar ik een zeer leuk gesprek mee had. Hij zei vrij direct dat ik de baan had maar natuurlijk moest er ook nog gesproken worden met een manager. Als die man ook toestemming gaf, zou het in orde zijn. De manager werd gebeld en kwam een paar minuten later naar ons toe. Hij keek mijn cv in, en zei ook al snel ja. Daarna kreeg ik een rondleiding in mijn nieuwe werkomgeving en vroeg ik hier en daar nog wat meer informatie.

Na de rondleiding gingen we naar de General Manager van het hotel. Ik was toen we daar aankwamen inmiddels compleet verdwaald (het is er groot!) en de kamer waar ik in kwam te zitten was belachelijk warm. Zeker rond de 40 graden, haha. De General Manager sprak geen Engels, dus dat moest met hakken en stoten in het Turks.

Gelukkig met nog wel mijn interviewer er bij, die het een en ander voor mij vertaalde. Ook hij gaf zijn akkoord en niet veel later liep ik het hotel uit met een grote glimlach op mijn gezicht :D

Natuurlijk ben ik er nog niet. Want werken in Turkije doe je natuurlijk niet zonder werkvergunning. Er moet heel wat geregeld worden. Als eerste was ik blij dat ik mijn diploma hier heb want die is ook nodig. Ze hebben nog een formulier nodig van de gemeente, de ik vandaag ga halen. Nadat ik alles ingeleverd heb, duurt het nog zo’n anderhalve maand voordat de werkergunning gereed is.

In die tussentijd heb ik gelukkig nog vrij en gezien de weersomstandigheden in Balikesir beter zijn, gaan we daar ook nog naar toe.

Morgen zelfs al, zei mijn mannetje net! Dus dat wordt vandaag een drukke dag!

x Gee