Slecht nieuws: Byebye boat :'(

13 september.. Sinan komt thuis vroeg in de avond en samen hebben we het heel gezellig.. we maken samen avondeten en genieten van elkaars aanwezigheid... Maar dan krijgt hij een telefoontje om ongeveer 9 uur in de avond. Wat er precies besproken wordt weet ik niet, maar mijn Turks is goed genoeg om te begrijpen dat het over onze boot gaat en dat het slecht, heel slecht nieuws is..

Nog geen 20 seconde later slaat Sinan met een enorme kracht de deur open. De deur schiet daardoor bijna uit zijn voegen en Sinan rent de trap af.. Ik kan nog net met grote schrik vragen wat er aan de hand is en Sinan kan nog net uitspreken dat het de boot op het strand 'ligt' voordat hij met zijn brommer wegstormt naar de duikschool..

''Pas goed op jezelf!!'' Schreeuw ik hem nog na..maar voor ik het weet hoor ik hem al met gierende banden wegrijden en blijf ik verstrooid en in het ongewisse achter.

De volgende uren hoor ik niets van hem. Echter heb ik vertrouwen en ga ik er van uit dat alles goed met hem gaat. Echter vrees ik het ergste voor onze boot.. Sinan reed niet voor niets zo hard en met zoveel haast weg..!!

Enkele uren later besluir ik hem te bellen omdat ik niets meer van hem gehoord heb. Wanneer ik hem bel drukt hij me weg. Dit stelt me gerust want nu weet ik in ieder geval dat er met hem niet aan de hand is... maar wat is er nu precies WEL aan de hand?

Weer een uur later heb ik nog steeds niet van hem gehoord. Het is over twaalven. Ik sms hem ''Is everything ok? Are you ok? I'm worried...''

Wederom hoor ik niets maar ongeveer een half uur later staat hij heelduids weer voor de deur maar met een heel slechte mood..

Ik durf het te wagen hem te vragen wat er gebeurd is.. maar het enige wat hij zegt is '' Tonight we're f*cked..''

Ik weet dat het over de boot gaat.. Ik weet ook dat we niet echt geweldig weer hadden deze dag.. het optelsommetje is compleet.

Sinan gaat met een uiterst slecht humeur naar bed en kleed zich niet eens om.. Met werkkeleding en al valt hij op bed in slaap. k geef hem een kus en sla mijn armen om hem heen..

De volgende dag, deze ochtend, worden we laat wakker. Wederom vraag ik wat er precies aan de hand was..

Het blijkt dat afgelopen dag de golven te hoog waren om de boot uit het water te halen.. en precies deze golven hebben de lijn waar onze boot aan vast zat, in de avond doen breken... De golven hebben de boot meegenomen en ongeveer 50 meter verder op het land op geslagen..

Gevolg? Onze boot.... is niet meer. Totaal verwoest..

Wie heeft je gebeld afgelopen avond? Dat weer Sinan niet eens meer. Feit blijft dat de beller te laat was..

De boot is met een enorme kracht het land op geslagen. Het metaal is totaal verwrongen, afgebroken en verbogen.. De motor is beschadigd.. de nieuwe accu moeten we weer ter reparatie aanbieden, in de bak waar de bekabeling onder zat is een enorm gat geslagen, er is water in de lucht ruimtes gestroomd, enkele gaten zijn in het poliëster geslagen, de zit plek waar ook de benzine tank onder zat is weg, en we zijn onze loden gewichten a totaal ongeveer 50 kg kwijt welke altijd in de boot opgebrogen werden. Daarnaast is de bekabeling beschadigd en zijn we onze vlaggen kwijt..

Al met al zal het ons enkele duizenden euro's kosten om alles te repareren. Ik vraag me ondertussen af of het niet beter is om een geheel nieuwe boot aan te schaffen maar dat zal ons dan zeker 15.000 euro kosten.. het is afschuwlijk.

Onderweg naar de duikschool was Sinan verschrikkelijk somber gestemd. Het deed mij ontzettend zeer en ik probeerde hem op te vrolijken. Daarnaast bekeek ik de situatie met een realistische blik. Veranderen kunnen we het toch niet meer. Dus we kunnen het beter enigzins positief inzien!

We hebben het geluk dat we de boot nog hebben. Stel je voor dat de boot de zee op was gegaan in plaats van richting het strand.. dan hadden we helemaal geen boot meer! Nu teninste nog al, hetzij zwaar beschadigd..!

Daarnaast hebben we het geluk dat we 2 andere partners hebben.. we betalen dus maar 1/3 van de kosten. Nadeel: Evengoed zal het met 1/3e van de kosten ons enkele duizenden euro's gaan kosten :( geld wat we absoluut niet kunnen missen..

Vandaag hebben we dus geen duiken gemaakt. Sinan is vanochtend direct begonnen aan de reparaties. De bak waar het stuur aan zat en waar de bekabeling onder zat is zwaar beschadigd. Hij heeft de accu naar een reparateur gebracht en heeft op de terugweg een glasvezel mat met poliëster gekocht en een passende lijm om het gat te dichten.

Niet veel later kwam onze vaste reparateur voor de motor langs.

De motor moest mee maar weegt ongelooflijk veel. (ik denk wel een paar 100 kilo)

De repatareur kent ons goed en kwam dan ook met een terreinwagen het strand op. Dat gaf geen problemen. Daarna kostte het een behoorlijke tijd om de motor met 7 man in de achterbak van de auto te leggen. Hoewel ze met 7 man sterk waren kostte het behoorlijk veel tijd en evengoed nog heel veel moeite om de motor te verslepen naar de achterbak..

Daarna moest de auto nog het strand af zien te komen.. Zonder motor was het geen probleem om over het strand te rijden. De auto was er inmiddels voor gebouwd en had 4 wiel aandrijving. Maar nu was de auto een paar 100 kilo zwaarder.. Het zand leek in eens verdacht veel op drijfzand en de auto zakte er dan ook direct met de wielen in weg toen de bestuurder een beetje gas gaf.

Dus heeft het nog een poosje geduurd voor de mannen de auto weer uitgegraven hadden en er planken onder hadden gelegd zodat de auto meer grip had tijdens het rijden.

Toen de auto eenmaal weg was moesten we de boot zelf, die met hangar en al ook behoorlijk wat weegt, ook nog verplaatsen naar achter de duikschool. Deze keer hielp ik ook mee en ongeveer een half uur later hadden we het wederom met 7 personen met enig zwoegen voor elkaar.

Hoewel Sinan de hele dag niet te genieten was door dit hele gebeuren, en ik daar alle begrip voor heb, probeerde ik optimistisch te blijven en hem moed in te spreken. Ik deed lief voor hem en zei keer op keer dat het wel weer goed zou komen... Wat moeten we nou..?? Vroeg Sinan op een gegeven moment... Hij begon in eens koffie te drinken.. Iets wat hij ander nooit drinkt.. het zal wel van de schrik gekomen zijn..

Vooruit kijken en doorgaan, want opgeven is geen optie! Was het enige antwoord wat ik kon geven.. en zo is het toch ook? Repareren kost ons dan wel enkele duizenden euro's maar een nieuwe boot kopen kost nog veel veeeeel meer!! En opgeven? Geen spraken van!!!!!!!

Later op de dag voor we weg gingen hebben we gekeken of de benzine nog wel goed was. De tank was gelukkig onbeschadigd en al de benzine zat er nog in. Echer moesten we kijken of er geen water in terecht gekomen was. Er is nl. maar een hèèl klein beetje water op een paar liter benzine nodig om je hele (nieuwe) motor om zeep te helpen..

Dus goten we iedere keer een beetje benzine in een glas om te kijken of er water bij zat. (Benzine verment zich nl. niet met water.. ALS er water in zit zal dit ONDER de benzine blijven drijven..)

Gelukkig was er geen water en konden we de benzine nog gebruiken.

Later op de avond hadden we een verjaardag van een vriendin van ons. Het was erg gezellig. Tot Sinan zei dat we heel vroeg op moesten want we moesten zeer op tijd bij het duikcentrum zijn..

Ik vroeg me af waarom want we hebben geen boot dus hoe kunnen we dan duiken? Sinan was echter nog steeds niet echt te genieten en zei toen tegen mij dat het me niet aangaat.. ik zou er niets mee te maken hebben..

En zo komt het dat Sinan nu ligt te slapen in bed en ik weiger om naast hem te gaan liggen. De hele dag heb ik hem gesteund en bijgestaan waar ik kon.. ik heb hem moed ingesproken en ben lief voor hem geweest... als dank daarvoor krijg ik als antwoord dat het mij niets aangaat, dat ik er niets mee te maken heb. En dus heb ik besloten mij voorlopig niet meer te laten zien op de duikschool. Hij vergeet dat het mij ook heel veel pijn doet.. toen ik de boot zag kon ik wel janken!! Verschrikkelijk om die totale verwoesting te zien nadat we al zoveel meegemaakt hebben..

Ik weet dat het voor hem heel erg moeilijk is.. meer dan voor mij. (Ik ben dan toch nog even wat optimistischer dan hem en ik kan ook niet anders) maar het feit dat ih me niet gesteund heeft vandaag en de dag ook nog eindigd met zulke gemene opmerkingen... dat is me net even te veel.

k zie morgen wel verder hoe het loopt.. slaap lekker allemaal en een update volgt snel!