Laatste voorbereidingen in Balikesir

Gisteren zijn we na een veel te lange reis eindelijk weer aangekomen in de geboortestad van mijn man. Balikesir.

Geleerd van ervaringen weet ik inmiddels dat deze stad (afhankelijk van waar je woont) geen hak-vriendelijke stad in dus had ik mijn laarzen maar weer aangetrokken. Deze heb ik nooit goed onderhouden sinds ik ze heb maar nu met het oog op Nederland had ik ze voor we vertrokken, in Manavgat, een opknapbeurt gegeven. Nu lijken ze werkelijk als splinternieuw en dat voor maar 2 TL en nog geen kwartiertje wachten :) Dat krijg je in Nederland volgens mij niet voor elkaar bij een professioneel schoenmaker/poetser.

Blij als een kind met mijn 'nieuwe' schoenen was ik dus klaar voor vertrek :)

De heenweg was uiteraard weer lang. Eerst gingen we naar Antalya om bij te kletsen met een vriend. Daar bleven we ook overnachten en die avond keken we ook naar goede bustickets. Toen bleek echter dat de eerst volgende bus (rechtstreeks) naar Balikesir pas de volgende avond om 22.00u vertrok. Veel te laat dus! Dus besloten we de bus naar Bursa te nemen. Deze ging wel eerder en zo kwam het dat we gisteren om 10.30u de bus pakte om weer een lange reis te maken.

Onderweg hadden we geluk dat de schermpjes in de stoelen voor ons een usb aansluiting hadden. Sinan keek naar filmpjes welke zowiezo al te zien waren en ik keek via onze meegenomen harddisk naar Engels gesproken films. Zo verliep het allemaal toch nog wat vlotter :)

Tussen half en kwart voor 8 kwamen we aan en om half 9 ging de volgende bus van Bursa naar Balikesir dus we hadden mooi even tijd om te eten en te ontspannen. Deze reis duurde zo'n 2,5u en daarna moesten we nog de bus en dolmustaxi pakken om echt thuis aan te komen.

Om 00.00 waren we er dan eindelijk . We hebben snel gegeten en zijn toen direct gaan slapen.

Vandaag was ook weer een drukke dag! Om 12.00u vertrokken we van huis naar de stad om mijn jurk te halen! :D Daarna zijn we naar de fotograaf gegaan die voor het hotel werkt waar we ons feest houden. We dachten dat de prijs wel mee zou vallen (ook omdat de fotograaf een vriend van een vriend is) maar niets was minder waar.

Juist omdat alleen DEZE fotograaf als professional in het hotel mag fotograferen, heeft hij ook de prijs omhoog geschroefd. Mensen hebben dus geen keus! OF deze pro fotograaf of niets!

De fotograaf die we eerder bezocht hadden wilde 500TL maar dan had je ook echt wat (al is dat voor ons natuurlijk veel te duur) Je had dan 1 groot en 1 klein album. Alles op CD in origineel formaat ( zo'n 200 foto's) en 1 foto naar keuze op poster formaat. En alle foto's waren dan mooi bewerkt. Het album was van hoge en zeer mooie kwaliteit en je kon foto's maken waar je wilde!

Maar deze gladjakker wilde maar liefst 600TL. Dan kreeg je een middelgroot album (maar veel kleiner dan bij de andere fotograaf) en was het album van flutkwaliteit. Je kon 50 foto's kiezen voor het album en de rest kreeg je dan wel op dvd. Maar dit was dan alleen van het feest en als je andere locaties wilde was het extra geld.

Foto's van het feest kunnen we zelf ook wel maken :S

We hebben dus nog geen antwoord gegeven en hebben zijn visitekaartje meegenomen. Een andere professional mag het niet doen dus die andere fotograaf kunnen we niet kiezen. Daarom hebben we bedacht dat gasten wel alles mogen fotograferen en tja, kunnen wij er wat aan doen als er dan toevallig iemand met een hele goede camera tussen zit die leuke foto's van ons maakt. Een vriend van ons is fotograaf en kent meer mensen uit dat wereldje dus we kijken of we het zo kunnen doen. Die vriend komt hoe dan ook op het feest.

We kunnen er gewoon geen 300 euro voor neertellen! Maar foto's vind ik JUIST erg belangrijk. Die wil ik graag ter onderbouwing van onze mooie herinnering.

Na het verlaten van de fotograaf hebben we lang tijd doorgebracht met wachten bij de bank. Het was betaaldag zeker want er waren echt honderden mensen aan het wachten. Belachelijk veel. En Sinan zijn moeder moest echt een aantal zaken regelen.

Ook hebben we een aantal uitnodigingen rondgebracht en heeft Sinan een pak uitgekozen :)

Verder zag Sinan zijn moeder op de valreep nog schoenen voor mij. Deze gepast en gekocht voor maar 20TL :D
Goed koopje dus.

Daarna hebben we wat gegeten en zijn we naar huis gegaan waar ik meteen mijn trouwjurk aangetrokken heb voor wat foto's en om aan oma te laten zien. Jammer genoeg kan ik ze weer niet laten zien aan mijn fam. en vrienden wat de pc ziet de camera niet en heeft geen ander poorten :S

Dus dat zal pas na het feest gebeuren denk ik :(

Verder is het ziekzijn helaas nog niet over maar juist weer erger geworden. Ik loop rond met een rode neus en betraande ogen en nies me helemaal gek.

Ik heb nog 1 week om beter te worden. Laten we het hopen.

Morgen is er weer een dag en zullen we op zoek gaan naar schoenen voor Sinan. Verder weet ik het even niet maar er is nog genoeg te doen!