Verhuisd..

onlangs is mijn Creative Zen door hem gestolen en nu is hij ook al mijn gsm kwijt geraakt welke hij in bruikleen had omdat zijn gsm stuk is.

Nu hebben we beide dus geen gsm meer door mijn lieve mannetje :') gelukkig had ik nog 2 oude telefoons uit nederland EN heb ik mijn nederlandse gsm nummer nog. 1 telefoon dus maar weer aan mijn man gegeven (onder bedreiging dat ik hem wat aan doe als hij deze OOK kwijt raakt of sloopt) en de ander in gebruik genomen met mijn nederlandse nummer. Mijn Turkse nummer (met ALLE telefoonnummers) ben ik dus kwijt!!

Misschien kan ik via de provider een andere simkaart krijgen met hetzelfde nummer maar dan nog heb ik niet mijn telefoonnummers terug. Dat is dus wel jammer.

Daarnaast had Sinan AL mijn smsjes bewaard op de telefoon die hij kwijt is geraakt. Wat natuurlijk wel heel schattig is. (En dan bedoel ik dus alle smsjes vanaf het aller eerste moment dat wij elkaar leerde kennen tot de dag dat ik naar Turkije kwam en smsen naar elkaar dus overbodig was. Dat vond ik dus wel heel ontroerend :) Anyway.. ik probeerde dus boos te zijn om het feit dat hij in korte tijd mijn mp3 speler EN gsm is kwijtgeraakt maar toen besefte ik dat er wel belangrijkere dingen zijn dan materialisme en dus liet ik die semi-boosheid maar weer snel varen.

In tussentijd zijn we dus verhuisd en vertoeven we nu in de woning van Nihat. Die een echte man is en er dus een rotzooi van had gemaakt. Van zijn woning dus. Dus ben ik direct aan de slag gegaan met schoonmaken (omdat ik nog steeds ziek ben en ik alleen maar meer moet niezen van stoffige ruimtes) en zijn de heren nu dus weer blij met een schone woning.

De verhuizing zelf ging heel snel. Sinan is de sterkste man die ik ken en ben iedere keer weer echt enorm verbaasd om hoeveel zware dozen hij in 1x al die strappen af en op kan tillen. (Dat redden zijn maten die kwamen helpen van hun leven lang niet) Let wel dat we op de derde verdieping woonden en dat Sinan dus 7 trappen op en af moest. Want een lift hadden we niet. En dat zonder te klagen. :) Mijn schatje.

Verder heeft internet het welgeteld enkele uurtjes gedaan toen we bij Nihat kwamen. De bekabeling is niet zo geweldig in dat appartement. Daarnaast had hij ook niet echt een goed pakket dus internet was slakkentraag. We hebben ons internetpakket naar deze woning laten verhuizen gisteren en laten die van Nihat afsluiten. Tot die tijd moeten we het dus doen met het internet uit een internet cafe en vermaken we ons in de avond met kijken van tv (althans, de heren dan) en ik probeer me te vermaken met het kijken van films die ik dromen kan en met het maken van woordzoeker en sudoku spelletjes.

Gisteren hebben we lekker vertoeft op het strand bij het duikcentrum. Sinan was bezig met de boot en ik hield me bezig met het eten van een granaatappel. (Daar moet ik echt op letten. Als je dodelijk verveeld bent is eten een goede afleiding en dat is gevaarlijk ;))

Verder hebben we nog gevist. Met een hengel. Dat vond ik altijd iets vreselijks. Vooral omdat die arme vissen doorboord worden met een haak en dan weer teruggegooid worden. Maar nu kon ik me daar goed overheen zetten omdat ik wist dat de vissen later op de avond opgegeten zouden worden.. dus probeerde ik het ook eens.

En ik bleek een natuurtalent :D Sinan stond met open mond en grote ogen te kijken hoe ik de vissen binnen haalde terwijl ik enkele minuten ervoor nog hulp nodig had met het uitwerpen van de hengel in zee.

Ik haalde zelfs tot 4 vissen in 1x binnen (met een gemiddelde grote tot max 15 cm)
En toen mocht Sinan weer een keertje die na enkele mislukte pogingen 1 visje binnenhaalde van 3 of max 4 cm. Ik pieste bijna in mijn broek van het lachen en toen 15 minuten later die grijns nog steeds niet van mijn gezicht verdwenen was hield Sinan het voor gezien en kon ik lekker mijn gang gaan :)

Ik had meer geluk dan Sinan en degene waarvoor we aan het vissen waren (Ergün, de infoman/verkoper van excursies) dus besloten we dat we het geluk moesten beproeven en een lotto lot moesten kopen van twee en een halve lira. Dat hebben we gedaan en vandaag zullen we kijken of ik wat gewonnen heb :) You never know ;)

Verder zal het deze week rustig zijn. Komend weekend zullen we weer een reis van 14 uur maken naar Balkesir en zullen we de laatste dingetjes gaan regelen voor het feest.

Sinan opperde dat we mijn jurk ook kunnen huren voor de helft van de prijs in plaats van kopen maar ik ben er nog niet uit of ik dat wel wil. Ten eerste vind ik het heel onpersoonlijk aanvoelen. Wetende dat ik een jurk zal dragen die weet ik hoeveel andere vrouwen ook zullen dragen. Daarnaast denk ik dan.. betaal de andere helft en hij is voor altijd van mij in plaats van een paar uur. (Al heeft Sinan dan wel een goed punt als hij zegt wat ik er dan mee ga doen... want wanneer zal ik hem verder nog dragen?) Maar ja. Daarna zullen we hem dus ook nog gespecialiseerd schoon moeten laten maken en dat kost ook wel weer wat... dan kan ik hem net zo goed kopen?

Ik weet het nog niet... en heb gelukkig nog wel de tijd om er over na te denken.

De uitnodigingen zij nu ook klaar en ik ben er heel blij mee!

Tot het einde van de week zal ik er alles aan doen om weer in goede gezondheid te komen. Dat deed ik natuurlijk al maar het werkt nog niet echt. Nu voel ik me om de dag goed en slecht dus laat ik dat maar als een goede vooruitgang zien en doorgaan met slikken van vitaminen.

Tot snel! x