Eerste werkweek bijna voorbij en voorbereidingen

De dag nadat mijn liefje na een geweldige tijd weer naar Turkije vertrokken is, kwam een lief vriendinnetje, Mayra, vanuit Turkije voor een paar maanden naar Nederland om te werken.

Daaraan terug denkend, besef ik dat de eerste week (voor ons beide de eerste werkweek, alleen voor haar na een veel langere tijd!) al weer bijna voorbij is.

Het weekend staat voor de deur en voor mij houdt dit in dat ik weer flink ga blokken want zolang Sinan er was heb ik geen Turks geleerd.

In tussen kijk ik alvast weer vooruit. Ik mag weer aftellen, zoeken naar dat ene goede ticket (deze keer toch echt met extra kilo's, anders krijg ik al mijn spullen niet mee ;) en maken we alvast weer plannen voor mijn terugkomst.

En dat zijn er een hele hoop! Niet alleen worden er familiebezoekjes ingepland. Natuurlijk willen mijn schoonmoeder, teyze (tante), elti (schoonzus) en de rest mij weer heel graag zien. (Ik hen ook!!)

Maar ook gaan we weer kijken naar komend seizoen. Wat er gedaan moet worden qua voorbereidingen voor de duikschool en wat we qua werkzaamheden kunnen gaan doen in de winter.

Dat lijkt, nu deze winter nog niet eens voorbij is nog erg ver weg. Maar sommige zaken hebben een lange voorbereiding nodig en hoe eerder we beginnen hoe beter!

Dus zodra mijn voeten weer op de prachtige bodem van Turkije staan, gaan we weer hard aan de slag. En ik kan niet wachten tot het zover is!

Maar tot die tijd mag ik mijn werkweek eerst nog vullen met mijn taken bij de Servicedesk, balie, telefoonkamer en receptie. Ook dit werk en mijn collega's zal ik straks weer gaan missen want het was (en is) echt een leuke tijd hier en mijn dank is dagelijks weer erg groot dat ze mij zo steunen.

Gelukkig is het nog niet zo ver, alles komt op zijn tijd :) Maar 53 dagen duren niet lang meer!