Een mooie wereld

We leven op een prachtige wereld, die een hoop schoonheid verborgen heeft. De onderwaterwereld is zo iets! Het is echt een prachtige wereld, die je niet met het blote oog kan zien. Maar zodra je je masker op zet, gaat er een prachtige wereld voor je open.. Een wereld vol kleur en vreemde wezens. De geluiden zijn sereen en het is dan ook een wereld waarin ik en andere duikers helemaal tot rust komen. Wanneer ik onder water ben, besef ik dat ik in mijn handen mag knijpen met zo een geweldige baan. Met zo een geweldige hobby. En met het voorrecht dat ik anderen ook kennis mag laten maken met deze prachtige tak van de watersport.

Natuurlijk is het welbekende verhaal dat we ook stress hebben. Het seizoen vordert en hoewel we nu meestal iedere dag meerdere duiken maken gaat het niet zoals het hoort te gaan. Dit is te danken aan het tekort van personeel. We doen dus wat we kunnen. En ik ben blij met hetgeen wat we krijgen aan klanten.

Nu we hier wat langer zitten en echt gesetteld zijn, is het ook veel fijner.
Het duikcentrum is echt mijn thuis geworden en zodra ik naar mijn eigenlijke huis ga verlang ik er naar dat de tijd snel gaat zodat ik weer naar het duikcentrum toe kan. Ik ben geworden wat ik altijd al wilde zijn. Een echt buitenmens! Ik leef vrijwel alleen maar buiten. Bijna 24 uur per dag. Op het duikcentrum zijn we natuurlijk buiten maar thuis ook. 'Binnen' benauwd me. Niet alleen door de verschrikkelijke warmte maar ook door de muren. Dat zal dus nog wat worden in de winter wanneer ik weer aan het binnenleven moet wennen. Ik slaap nu iedere dag op het balkon, en sta op met het kraaien van de hanen. Dat is om 5:30 uur. Om 6:00 uur begin ik dan met hardlopen. Of, als het te warm is, wandelen. Dan geniet ik van de nog frisse lucht en zie ik de zon langzaam achter de bergen tevoorschijn komen. De krekels beginnen wakker te worden, net zoals de vogels. Soms kom ik wat straathonden tegen die op weg gaan naar een voor hun misschien wel bekende bestemming. Mijn weg voert me door het bos naar het hotel. In het bos kom ik wel eens wat landschildpadden tegen of hier en daar een eekhoorn. En natuurlijk het oorverdovende geluid van de hoge aantallen aan krekels die in de bomen huizen. Ik hoor mensen er wel eens over mopperen maar ik geniet er van!

Om 6:30 uur kom ik dan aan en open ik zo snel mogelijk het duikcentrum zodat ik daarna kan gaan zwemmen. Ook voor mijn conditie maar de afkoeling is mooi meegenomen ;) wanneer ik daarna mijn klusjes gedaan heb laat ik me zakken in de heerlijke kussens die we gekocht hebben en slaap ik soms nog wat tot de rest komt.

Dus ondanks de stress die we hebben, weet ik de schoonheid van het leven dat ik nu leid te waarderen en op waarde te schatten.. ik zou het voor geen goud willen missen! En het doet me goed, gezien ik nu 8 kilo ben afgevallen en me steeds fitter begin te voelen :)

Het contact met de watersporters is nu erg goed. Ik ga er vaak even buurten om een praatje te maken of om te helpen wanneer ik niets meer te doen heb. Het is echt een gezellige club. Ook komen we wel eens in contact met gasten (duikers of niet) die echt ontzettend aardig zijn. Zoals Theo en zijn familie, of de goedlachse Denise en Yvonne met hun kinders. Of de Belgische Thierry, die heerlijke chocolade langs kwam brengen. Dat soort contacten zijn zo verschrikkelijk leuk!

Al met al gaat het dus wel goed. Zo lang we niet naar de donkere kant van de wereld kijken. Want die is ook zeer zeker aanwezig. Sinan en ik hebben een behoorlijke relatie crisis gehad waarin het de vraag was of we nog wel bij elkaar zouden blijven. Het gaat nu weer de goede kant op omdat we beide wat meer onze eigen dingen proberen te doen. We waren even vergeten hoe belangrijk die 'eigen' dingetjes zijn. Want ja, we zien elkaar natuurlijk ALTIJD! Dat is een heel voorrecht wat we koesteren, maar op een gegeven moment zit je ook wel behoorlijk op elkaars lip. Gelukkig gaat het nu weer beter met ons dus maak je niet ongerust ;)

En, ik ben een verschrikkelijk mens. Zo opgegaan in mijn werk de laatste tijd (ik doe ook niets anders dan werken en slapen) dat ik mijn lieve vriendinnen hier helemaal vergat. Gisteren daarom weer gezellig bij Filiz op visite geweest en de dag er voor bij Willie en Wicher.

Mayra mijn moppie zit nu in Nederland maar hopelijk komt ze ook snel weer deze kant op zodat we met de meiden weer een filmavondje-met-burger-king af kunnen spreken. Als ze die tenminste nog wil, nu ze ZWANGER is :D

Nou.... dat was de update voor nu. De volgende laat deze keer niet zo lang op zich wachten. Wat vinden jullie trouwens van de nieuwe website van waarbenjij? Mooi, niet? :D