Hoe het leven zich kan wenden

Vaak maakt het leven een wending wanneer jij beslist een keuze te maken. Die keuze kan er voor zorgen dat het leven anders uitpakt dan je op voorhand had gedacht. Maar soms overkomen je dingen. Waar je achteraf spijt van hebt, of die gebeurde zonder dat je er verdere invloed op had. Het kan heel erg naar uitpakken wanneer de dingen die gebeurd zijn, je in eens achtervolgen zonder dat je er erg in had..

In Turkije heb ik veel mensen leren kennen. Sommige zie ik dagelijks en anderen niet zo vaak. Maar de persoon waar ik nu over wil schrijven is iemand waarvan ik weet dat het een persoon met een goed hart is. Ik zie hem vaak en beschouw hem als een vriend.

Natuurlijk weet ik niet alles over hem. Ik weet het fijne er niet van. Maar blijkbaar is hem zo’n 7 a 8 jaar geleden wat overkomen wat erg ingrijpend voor hem is geweest.. en voor de wederpartijen nog meer overigens. Hij heeft een ongeluk gehad. Geen idee of dit door hem veroorzaakt was of niet. Maar meerdere mensen die bij dit ongeluk betrokken waren, zijn overleden. Wetende dat je bij een ongeluk betrokken bent en dat er iemand overleden is, is al een behoorlijk zware last voor iemand om te dragen. Ik kan me niet eens voorstellen hoe dat moet voelen. Ik weet ook niet of mijn vriend de veroorzaker was van dit ongeluk. Maar feit dat er meerdere mensen overleden zijn, laat wel zien hoe ernstig het hele gebeuren was. Of hij misschien gedronken had of niet goed oplette, dat is voor mij een vraag. Geen idee. Maar wel weet ik dat het een persoon met een goed hart is. En dat het dragen van zo een last, al een straf op zich is. Hoe kom je een ongeluk als dit te boven? Of je nu schuldig bent of niet. Als je bij zoiets betrokken bent geraakt, dat lijkt me heel heftig!

Hij overleefde in ieder geval. En ging door met zijn leven. Tot deze week toen er een algemene verkeerscontrole was.

Hij was niet op de vlucht. Hij leefde gewoon verder. Hij verstopte zich niet. WIST niet eens dat hij werd gezocht! Hij had zelfs na het ongeluk al vast gezeten, en is daarna vrij gelaten. Tot deze week dus. Bij de algemene controle kwam zijn naam naar voren als iemand die gezocht werd. Om iets wat zó lang geleden gebeurd is! Hij werd meegenomen en hem werd meegedeeld dat hij nog een gevangenisstraf open had staan. Blijkbaar had men hem jaren geleden schuldig bevonden. En dat vertelde ze hem nu, na al die jaren pas. En hij wist van niets. Na ACHT jaar‼

Dus, nu zit onze vriend van de één op de ander dag, in de gevangenis. Ik ken de details niet van het hele gebeuren. Kende hem toen nog niets eens. Misschien heeft hij het inderdaad wel verdiend. Misschien was het zijn schuld inderdaad wel, dat er mensen overleden zijn omdat hij een fout in het verkeer heeft gemaakt. Hoe dan ook, ik ken hem niet anders dan een man met een goed hart. Hij werkt hard, helpt altijd waar hij kan. Ik vind het heel bizar dat de politie doet of hij een voortvluchtige was. Als een crimineel die zijn straf probeert te ontlopen. Hoe kan zo iets gebeuren? Hij woont zijn hele leven al in deze omgeving. Heeft een vaste baan, een huis, een leven hier. Voor hem was het een afgehandelde zaak. Hoe kan het nou dat ze hem al die jaren nooit hebben kunnen vinden? Dat vind ik gewoon raar. Zoals wel meer zaken in Turkije overigens.

Dit is dus een verhaal waar op dit moment geen goed einde aan zit. Het is tragisch. Afschuwelijk voor de nabestaanden van de mensen die overleden zijn. Maar net zo afschuwelijk voor onze vriend die ik niet anders ken dan een goed persoon, die deze last al jaren draagt en nú pas te horen krijgt dat hij als schuldige wordt aangemerkt.

Toen we dit hoorde, besloten we meteen dat we langs willen gaan bij hem.. Ik stond er op om hem te bezoeken. Maar het is niet toegestaan. Alleen drie familieleden mogen hem eens in de zoveel tijd bezoeken. Dus dan wordt het maar een brief schrijven eens in de zoveel tijd! Hij zit vast voor de komende 2 jaar Op een mensenleven niet zo veel... maar als ik er aan denk, pff. Word er naar van!

Voor mij is het de eerste keer dat ik met zo een situatie in aanraking kom. Ik probeer me te verplaatsen in de familieleden die die mensen verloren hebben. Maar ik ken ook deze man, die tot mijn vriendenkring behoort. Ik zie hoe hij is, hoe hij met mensen omgaat. Ik weet de complete geschiedenis niet en ik denk dat ik die ook niet wil weten. Het enige dat ik weet is dat het leven soms hele tragische wendingen kan nemen en dat dingen anders uit kunnen pakken dan je ooit had gedacht. Je gaat dus af op je vertrouwen, op je inschattingsvermogen en mensenkennis. En wat dit betreft, ik kan me niet voorstellen dat het met opzet was. Maar, als de rechter besloten heeft dat het zijn schuld is, dan is dat zo en zal hij zijn straf er voor uit moeten zitten. Maar daarnaast zullen wij, zijn vrienden, er ook voor hem zijn. Wetende dat het leven soms rare sprongen kan nemen. En situaties anders uit kunnen pakken dan je had gewild of gedacht.