15 November 2009 is een dag….

Om Nooit Meer Te Vergeten :D

Het voelt warm en zacht aan, en ik geniet ervan. Zonnestralen schijnen fel in mijn gezicht en ik voel me zo blij als een kind. Ik wiebel mijn tenen heen en weer en schud zo het zand van mn voeten en tussen mijn tenen vandaan. We zijn op het strand! En wij niet alleen. Meer mensen van alle generaties genieten met ons mee van het mooie weer. Ook zijn er nog steeds vakantiegangers, en wanneer ik Duitsers om mij heen hoor bedenk ik dat zij weer terug moeten.. maar dat ik nog heel wat langer van dit mooie land mag genieten :) Het strand is breed en op dit stuk zijn niet alleen stenen en rotsen. Als je links gaat en het strand over loopt kom je na ongeveer een kilometer het hotel tegen waar we gewerkt hebben -maar nu gesloten is- en aan de rechterkant ligt Side. Wanneer ik achter ons kijk, zien mijn ogen het prachtige uitzicht van het Taurusgebergte waar ik uren naar kan blijven kijken. Op een dag zal ik daar ook heen gaan! Sommige toppen zijn blijvend wit van de sneeuw, andere lager gelegen toppen zullen snel volgen.

Ik denk aan hoe de ochtend begon. Zo slecht nog niet!
Wanneer ik met moeite mijn ogen geopend heb en op mijn horloge kijk is het al laat. Half 11 ongeveer. Jammer vind ik het niet dat ik zolang doorgeslapen heb. Normaal zijn we tussen 8 en 9 al wel wakker dus uitslapen op de dag dat ik verjaar is ook wel eens lekker. Plannen heb ik toch niet vandaag en ik verwacht er ook helemaal niets van. Het enige wat ik verlang is mooi weer en het ziet er naar uit dat ik dat gekregen heb! :D

Wanneer ik eindelijk mijn bed uit kom, maakt Sinan een heerlijk ontbijt van gehakt, ei, uien, champignons en brood dat hij vanochtend heeft gehaald bij de bakker. Ook heeft hij fruit gehaald en heel veel wortels omdat ik zo graag weer wortelsap wil maken. De groenteboer en bakker zijn echt vrijwel om de hoek en vind het dan ook vreemd dat hij langer weg blijft dan normaal. Als ik vraag waarom zegt hij dat hij per see wortels wilde kopen maar deze nergens kon vinden. Dat slaat natuurlijk nergens op want als je hier een beetje rondrijdt zie je overal wel kleine winkels en marktjes waar je wortels kan kopen. Maar... ik stel verder geen vragen.

Gezien de zon fel schijnt, eten we buiten op het balkon… Wat een goed begin van de dag! Het weer is echt precies zoals ik wilde! :)

Al snel vraagt Sinan waar ik op hoopte. Of ik naar het strand wil? Ik kijk naar de zee en verlang ernaar om daar te zijn, dus ik maak een sprongetje in de lucht, glimlach breed en knik ja.

Ik kom terug uit mijn dagdroom van deze ochtend wanneer Sinan mijn handpakt en me meetrekt. We gaan links het strand over en ik kijk uit over de zee die vandaag zo kalm als een meer is. De zee ruikt lekker en ik geniet echt van dit moment. Al snel komen we stukken strand tegen waar rotsen liggen maar ik voel dit niet heel erg als we er overheen lopen. Mijn voetzolen zijn harder geworden.

Wanneer we bij het hotel aankomen valt mijn mond open van verbazing. We staan op de plek waar het duikcentrum hóórt te staan….. maar het is weg! Er is niets! Alleen de stenen bak waar we zoet water in deden om alle equipment in te wassen doet vermoeden dat hier ooit een duikschool heeft gestaan. Waarom ze alles plat hebben gegooid is niet duidelijk, maar Sinan vertelt me dat volgend seizoen alles weer opnieuw opgebouwd wordt op dezelfde plek.

We lopen naar de pier vanwaar Anna en ik in mei onze vakantie hebben gevierd. Het plastic vlot is weg wat in de buurt dreef en de stoelen en parasols zijn natuurlijk ook opgeruimd. Her en der zijn een aantal mannen aan het vissen en wanneer ik vanaf de pier het water in kijk is deze zo helder en mooi dat ik de zeebodem kan zien en vissen kan zien zwemmen. Het zijn er enorm veel en ik tuur naar ze hoe de zon schittert op de schubben wanneer ze allen synchroon omdraaien, het lijkt een waterdans. Ik heb enorm veel zin om te zwemmen maar heb helaas geen handdoeken of bikini mee. We hebben de camera meegenomen en beginnen hier gek mee te doen en leuke foto’s te maken. Om de beurt maken we foto’s van elkaar en vechten om de camera wanneer de één een foto wil behouden die de ander wil verwijderen. Zo zijn er een hoop foto’s verloren gegaan helaas die ik graag had willen bewaren!

Na een tijdje lopen we terug vanwaar we gekomen zijn en gaan we met de brommer naar Side toe. Het word al snel donker en we gaan bij de haven op de dijk naar de zee kijken en nog wat foto’s maken. Hierna vraagt Sinan of ik honger heb, en neemt me mee naar een restaurant waar ze vlees barbecueën en waar ik samen met hem en Hilmi, onze duik collega al eens eerder gegeten heb. Het smaakt zoals altijd weer heerlijk –I love bbq- en daarna gaan we naar huis. Ik neem een douche en kleed me om. Ik kan het toch niet laten om Sinan te vragen of we nog wat gaan doen en hij zegt eerst dat hij een groot feest voor me georganiseerd heeft. Dit geloof ik niet –maar goed ook haha- en dan komt eruit dat later in de avond Nihat, Emrah, zijn vrouw Mohira en hun kind gezellig langskomen.

Maar, dat duurt nog zeker wel twee uur dus wij kunnen nog even relaxen samen. Wanneer ik Sinan een knuffel geef fluistert hij in mijn oor dat ik speciaal voor hem ben en dat hij een verrassing voor me heeft. Hij doet wat geheimzinnig met zijn hand achter zijn rug en wanneer ik hem een kus geef haalt hij een doosje te voorschijn en klapt deze open. Ik denk eerst nog dat het gewoon een verjaardags cadeautje is maar het is meer dan dat. Véél meer!!!!

In het doosje zit ring. Een prachtige ring van zilver, goud en met een mooie steen in het midden. O…………………MIJN…………………GOD.


Mijn hart bonst als een gek en ik krijg een grijns van oor tot oor. IS het echt zo? Is dit HET? Een aanzoek??? Sinan kijkt me aan en ik knuffel hem weer. Hij is ZO nerveus dat hij staat te trillen op zijn benen en ik vind dit super schattig. Hij volgt angstvallig mijn ogen en neemt iedere beweging, opmerking en gezichtsuitdrukking die ik maak nauwkeurig in zich op. Ik ben helemaal van de wereld, zeg dat ik van hem hou en JA NATUURLIJK WIL IK!

Ik haal de ring uit het doosje en zie meteen dat deze te klein is. Hij past perfect om mijn pink (lol) en draag hem met trots. Sinan vraagt of ik hem echt wel mooi vind –ja natuurlijk, het is een stoere ring en vind ‘m echt bij mij passen- (maar ik moet je eerlijk bekennen, dat ik op dat moment iedere ring wel mooi gevonden had, al was ‘ie oerlelijk haha) Na de romantiek spelen we samen op de Wii Mario Kart en win ik keer op keer op keer alle races en Sinan verliest. En natuurlijk wrijf ik hem dit behoorlijk in :D Voorlopig zal het nog wel even duren voor hij op “mijn niveau” zit haha!

Daarna komt de visite en terwijl ik druk in gesprek ben met iedereen staat Sinan in eens voor mijn neus met een verschrikkelijk lekkere taart, met sterretjes en kaarsjes en daarop met chocolade geschreven “Happy Birthday Ges” (Nee, ze zijn niet een 'e' vergeten hoor hihi, Geesje is te moeilijk dus ik heet Ges) Ik vind het helemaal geweldig en wanneer een filmpje word gemaakt waarop Emrah me vraagt uit te leggen hoe ik me voel, kan ik alleen maar “I am really happy!” uitbrengen. Ik ben natuurlijk meer dan alleen maar heel blij maar ik weet op dat moment niets anders uit te brengen. De taart eten we gezamenlijk op en smaakt echt super lekker! Samen nemen we een drankje en later spelen we –met al wat alcohol op- met de Wii Rayman Raving Rabbits, wat natuurlijk verschrikkelijk hilarisch was.

Wanneer iedereen om half 2 naar huis gaat, gaan wij direct naar bed en vallen we beide meteen in slaap. Moe van alle emoties van eerder op de avond.

Maandag, staan we weer vrij laat op. Sinan moet naar Manavgat om weer het een en ander te regelen voor de baas en ik blijf nog even liggen. Een kwartier nadat hij weg is kom ik er toch maar uit en begin ik met opruimen. We hebben geen stofzuiger en de stofnesten dwarrelen steeds vaker door de woonkamer en dus pak ik de bezem, veeg ik het ergste bij elkaar en gooi ik daarna de dwijl eroverheen. Ik sluit mijzelf –wachtend tot alles weer droog is- buiten op het balkon op en geniet intussen van de warme zon.

Wanneer Sinan een uur later thuis komt is alles spik en span. Hij is meteen doorgereden naar het postkantoor in Side om mijn pakketten op te halen en ik schrik wanneer hij thuis komt met maar één pakket. De andere is ergens blijven steken, verloren of weet ik veel wat en ik schiet meteen in de stress :( Ik maak de dozen open die wel aangekomen zijn en daar zit mijn kleding en snoep en koek in. Ik baal echt enorm want in het pakket wat verloren is zaten mijn fotoalbums!!! Sinan besluit nog een keer online te kijken en tot mijn grote opluchting blijkt dat het pakket nog in Antalya is, en dus in de komende dagen in Side aan zal komen. (op het moment van posten heb ik hem nog steeds niet dus ik hoop dat ik hem heb voor we naar Bursa vertrekken!!)

We gaan daarna samen naar Manavgat om het laatste voor de baas te regelen wat gedaan moest worden, ik pin voor het eerst sinds ik hier ben wat geld, en daarna rijden we terug naar Side waar we eerst even wat gaan eten. We gaan op het terras zitten van een eet tent en ik laat Sinan wat voor mij bestellen –verras me maar! We krijgen twee heerlijke salades. Ik krijg een wrap met gehakt, peterselie en tomaten en laat me dit enorm goed smaken. Sinan heeft brood met een gehaktmengsel erin. Ook worden twee hele grote bierglazen –althans lijkt het op- op tafel gezet met een witte substantie wat op een milkshake lijkt. Het is ayran. Yoghurt met water! In het begin smaakte het wat vreemd, maar na een paar slokken was ik wel gewend. Het vult alleen enorm!! Ik besef weer eens dat die Turken echt dól zijn op yoghurt :)


Tegen de tijd dat we klaar zijn schemert het al. We zijn dicht bij de zee en we rijden zo snel mogelijk naar de haven van Side om daar te genieten van een prachtige zonsondergang. Het is werkelijk een plaatje. De zee is rustig en weerspiegelt de vele intense kleuren van de lucht. De wolken kleuren langzaam van blauw naar intens roze, rood en oranje. In de verte zijn de bergen nog net herkenbaar. Wanneer ik mij omdraai, landinwaarts, zijn donkere wolken op komst en lijken deze één te worden met de bergen van Taurus. In de verte is een regenbui te zien. Wanneer ik nog een stukje verder draai is de haven van Side te zien, met de vele winkeltjes, barretjes en restaurants die allen hun eigen gekleurde verlichting hebben. Het is een mooi uitzicht en ik voel me helemaal thuis. Turkije is echt een prachtig land! Wanneer de zon achter de bergen verdwenen is rijden we Side weer in, naar de edelsmid die mijn ring wat groter zal maken. Tijdens het wachten krijgen we een kop thee en de mannen kletsen wat. Mijn ring past een paar minuten later precies om mijn linker ringvinger en ik ben er helemaal happy mee. De smid polijst meteen de andere twee gouden ringen die ik om heb en die glimmen nu dus ook als nooit te voren :D

Daarna gaan we nog snel even naar de supermarkt om nog meer fruit te kopen en daarna naar huis. ’s Avonds spreek ik Olga en verteld ik over wat Sinan gedaan heeft. Zij reageert hier heel positief op en daar ben ik ontzettend blij mee. Ook mam is positief en hier ben ik blij om. Vaan een aantal mensen heb ik minder leuke reacties gekregen en dit stelt mij behoorlijk teleur omdat het mij het gevoel geeft dat ik niet serieus genomen word. Of ik achterlijk ben en niet nadenken kan over MIJN leven en niet in kan schatten wat goed voor mij is en wat niet. Maar ik besluit dat ik het me niet zal laten raken. Ik ben er heel blij mee en ben heel erg gelukkig!!

Enkelen zullen het ook pas voor het eerst via deze weblog lezen. Ik heb hier bewust voor gekozen. Het is makkelijker om het via deze weg wereldkundig te maken ;)

De dag erna, dinsdag, hebben we een afspraak met de manager van een verzekeringmaatschappij. We hoeven niet naar een kantoor maar hebben afgesproken op een terras en drinken thee. Zij kan geen Engels en ik geen Turks maar toch hebben we het gezellig. Alles is duidelijk en de papieren zijn snel rond. Jeeeeee :D

Daarna rijden we naar Manavgat om een mobiel nummer voor me te kopen. (die verslag Kleine Update) verder kopen we huisslippers voor mij, handschoenen voor in de winter voor Sinan en nog wat andere kleine dingetjes. 'S avonds maak ik tortilla -kende Sinan nog niet- van aardappels, champignon, grhakt, rode uit, knoflook en broccoli. Het smaakt heerlijk en ben blij dat Sinan het lekker vindt!!!

De dag gaat verder snel voorbij en vandaag is ook heel snel voorbij gegaan. Het leukste en waar ik echt naar toegeleefd heb was de afspraak met Mayra bij de burgerking. Heb het echt leuk gehad en lekker om weer even face to face in mijn eigen taal te kletsen met iemand.