Laatste verslag voor nu..

****************************************************************************************************************************************************
EDIT:

Nou. Gezien ik dus mijn oplader niet kan vinden en Sinan er van overtuigd is dat morgen mijn pakket aankomt in Side, gaan we pas morgen weg. Want ook Sinan wil niet weg zonder camera (haha)

We nemen morgen de bus van 9.30u vanuit Antalya, dus we moeten vroeg op! Gelukkig hadden we de buskaarten nog niet gekocht!
****************************************************************************************************************************************************


Weer een nieuw avontuur :D

“There are no seats honey” hoor ik Sinan zeggen, nadat hij de telefoon opgehangen heeft.
Geen plekken? Wat nu? Allerlei vragen rijzen in mij op. Sinan maakt zich nergens druk om maar ik bedenk me dat we toch wel onze planning aan moeten passen als we nog een dag langer thuis blijven. De bedoeling was dat we vannacht om 00.30u de bus vanuit Antalya naar Bursa zouden pakken. Maar hier blijken dus geen plekken meer voor beschikbaar te zijn.
Sinan belt meteen naar een ander nummer en daar krijgt hij te horen dat we wel tickets kunnen kopen. De kosten zijn 44 TL per persoon. Valt nog mee, als je je bedenkt dat het vanuit Antalya een busreis is van 11u. Ik ben er helemaal niet blij mee dat we ten eerste zo een lange reis per bus maken, en dan ook nog ’s nachts. Maar het is niet anders. Doembeelden van busongelukken spelen in mij op, maar verdring deze net zo hard weer. Niet meteen zo slecht denken!

Maar goed. Die van 00.30 gaat nu dus niet door. Het wordt een paar uur eerder. 23.00u vanavond. Maar, krijgen we te horen, we moeten wel 2u van te voren aanwezig zijn -21.00u dus- anders hebben ze het recht om onze tickets –die Sinan vanavond in Manavgat zal kopen voor we vertrekken- weer aan iemand anders te verkopen. Ik vind dat natuurlijk maar vreemd, maar het zal wel weer iets Turks zijn ;)

Gezien het een uur rijden is, moeten we dus om ongeveer 19.30u weg, en dus moeten we nu even iets sneller zijn met alles wat we moeten doen. Ik wil per see ons huis netjes achterlaten, zodat het ook nog netjes is als we over 15 dagen terugkomen. Maar het zonnetje schijnt hier ook nog heerlijk –waar we naar toe gaan niet- dus verdoe ik het meeste van mijn tijd op het balkon.

Sinan speelt met de Wii en komt af en toe voor een kusje. Hij geeft niet alleen kusjes maar bijt me ook. (Weet je hoe irritant dat kan zijn, haha!) Ik word hier nu heel boos om omdat het soms echt zeer doet. Het excuus dat ik zo schattig ben en om op te eten ben neem ik deze keer niet. De druppel is wel als ik met mijn weblogverslag bezig ben en Sinan –weliswaar per ongeluk- mijn muis aanraakt en daarmee op een of andere manier de helft van mijn verslag wist. Ga toch eens weg!!

Als ik op een gegeven moment een kus wil geven geeft Sinan niet thuis en zo lopen we een beetje vervelend naar elkaar te doen. Met een vette knipoog want echt boos zijn we natuurlijk niet en met Ctrl+Z weet ik direct het gewiste stuk in Word weer terug te halen.

Dat ik zo tegen Sinan reageer heeft eigenlijk een totaal andere reden. Ten eerste is mijn tweede pakket nog niet binnen die Olga op 31 oktober al verstuurd heeft. In dit pakket zit de oplader van mijn goede camera en gezien die leeg is en ik het pakket niet heb, kan ik deze camera dus niet meenemen. Maar mijn kleine camera is ook leeg… en juist op dit moment kan ik helemaal nergens de oplader er van vinden die ik naar mijn weten echt mee had genomen in mijn handbagage. Ik baal hier echt verschrikkelijk van want de komende dagen zijn voor zowel Sinan als mij heel belangrijk. Hij ziet zijn familie en vrienden sinds een lange tijd weer en ik zal ze voor het eerst ontmoeten. We gaan veel beleven en doen en dat wilde ik absoluut allemaal op camera vastleggen. Voor onszelf maar ook voor jullie. Sinan doet natuurlijk weer zo nuchter als altijd. “Ga zoeken dan, het huis is niet zo groot hoor!”

Ik neem wel mijn laptop mee maar wanneer ik weer op internet kan weet ik niet. (en of ik wel op internet kan met de laptop) In ieder geval kan ik zo makkelijk mijn verslagen bijhouden en hoef ik niet alles te schrijven. Wanneer mogelijk zal ik natuurlijk direct een update plaatsen.

Maar voor nu is dit dus even het laatste verslag.
Tot snel allemaal, ik mis jullie!!


NB Heidi, wat lief van je :D
Hetgeen wat ik nu het allerergste mis, is de productenlijn van Andrélon Perfecte Krul. Die hebben ze hier niet. Shampoo en Perfecte Krul crème heb ik nog maar de crèmespoeling is al een hele tijd op. (http://www.andrelon.nl/haartypen.php?gclid=CL_iw5LSmZ4CFRyFzAod-3Hpkw)

En verder weet Anna wel wat ik lekker vind: Chocolade :D


Oja, allen, vergeet niet verslag "Kleine Update" te lezen ;) hier staat mijn nieuwe nummer in en nog iets over mijn adres.

xxxx