Geschokt.. INBRAAK :(

Schat, vandaag zou ik echt eens heel graag over die nieuwe boulevard lopen met je.. lekker romantisch :)

Zo begin ik mijn sms vanmiddag naar Sinan. Hij belt niet veel later op en zegt dat hij dit ook leuk vindt maar dat hij wel hele erge honger heeft en dus graag eerst naar huis wil om te eten. Eerst eten wil ik ook graag en ook wil ik mijn nette pak omruilen voor wat comfortabelers.

om 18u staat Sinan op me te wachten en gaan we eerst samen naar de slager om lekkere köfte te halen. niet veel later, rond kwart over 6 zijn we thuis.

Wanneer we de tuin van onze flat inlopen zien we onze Oostenrijkse buurvrouw totaal in paniek buiten staan. Met haar de ene hand voor haar mond en de andere naar boven wijzend. Ondertussen brabbelt ze wat in het Engels, Duits en Turks door elkaar en begrijpt niemand er wat van.

Iemand.....slecht....binnen...weggenomen....erg... krijg ik eruit op en ik kijk ondertussen naar boven. Ze wijst naar haar appartement. De gordijnen zijn gesloten. de buuf excuseert zich want van paniek kan ze niets uitbrengen. De eigenaar van ons app. is er ook en staat ondertussen druk te bellen.

Sinan weet ook niet veel maar we begrijpen dat er iemand binnen is, misschien, die er niet hoort. we moeten er toch achter komen wat er aan de hand is dus lopen we langzaam en voorzichtig naar boven.

Op eerste gezicht is er niets te zien. De buurvrouw legt inmiddels uit dat de gordijnen NIET dicht waren toen zij haar woning verliet.

Dan zien we het slot van de buurvrouw haar deur.. Helemaal kapot.. daarna kijk ik naar onze deur.. waarvan het slot ook helemaal gemollesteerd is. De schrik slaat me om het hart!

De buurvrouw maakt dat allemaal nog even erger door te zeggen dat er misschien nog iemand binnen is en dat ze misschien ook wel gewapend zijn. Ondertussen maakt ze van haar handen een pistool.

Doemscenario`s schieten door mijn hoofd terwijl Sinan een slotenmaker laat komen om de deuren die wel dicht zijn te forceren zodat we kunnen zien wat er binnen aan de hand is.

De slotenmaker maakt eerst onze deur open en ik hou mijn ogen dicht. Dan kijk ik naar Sinan die zegt 'laptop yok' ..wat evenveel inhoud als dat de laptop er niet is.


Ik besluit ook maar te kijken en zie een...enorme ravage in onze woning. De laptop is inderdaad weg, OVERAL liggen spullen en kleding. Lades en deurtjes zijn open getrokken en alle inhoud is over de vloer en ons bed verspreid.

Wanneer ik zie dat ze mijn emotioneel meest waardvolle sieraden gestolen hebben schiet er een brok in mijn keel, kookt mijn hart van woede en lopen de tranen over mijn wangen. Ik ga nog maar eens zitten en besluit alles nog eens in mij op te nemen.

Mijn camera, de harddisk met AL onze foto,s, de computer van Sinan, de Wii console en nog wat andere dingen van waarde zijn er wonderbaarlijk nog.

Dan hoor ik de buurvrouw het uitschreeuwen. Haar woning is ook 1 grote zooi en ook bij haar hebben ze wat waarvolle spullen meegenomen.

Dan zie ik de eigenaar van ons app. in de deuropening staan en ik voel een gigantische woede jegens hem opkomen. feitelijk is het ZIJN schuld dat ons dit overkomt. De buurvrouw en Sinan zijn het hier ook mee eens.

Niet zo heel lang geleden werden onze stopcontacten vervangen. wij waren niet thuis, dus besloot de eigenaar onze deur maar zelf te openen met de reserve sleutel. Hij is toen weg gegaan en heeft de werkers de hele dag hun gang laten gaan zonder op te letten. De werkers hadden dus de hele dag de tijd om te kijken in alle appartementen.

dus OF zij OF vrienden van hen, moeten het gedaan hebben. We denken dit omdat alleen bij ons en bij de buuf ingebroken is. Alleen bij ons viel er iets van waarde te halen.

toen we hoorde wat de eigenaar gedaan had hebben we natuurlijk meteen de volgende dag het slot op onze deur veranderd en de eigenaar geen reservesleutel gegeven. Maar zoals we vandaag ervaren hebben was het slot heel makkelijk te openen. Zelfs door amateurs.

De volgende stap was de jandarma (politie) bellen. Met 4 man kwamen ze aan en namen ze het verhaal op. Daarna nog eens 2 man die foto`s kwamen maken en sporenonderzoek kwamen doen.

Snel heb ik gekeken of mijn paspoort er nog was en dit was gelukkig ook zo. Sinan moest ondanks dat hij het verhaal al verteld heeft nog een keer mee naar het bureau om daar nogmaals te gaan vertellen. Ik ben ondertussen naar onze vrienden Emrah en Mohira gegaan en schrijf nu ook even hier van mij af om weer tot rust te komen.

wat we vanavond gaan doen weet ik niet. Wat ik WEL weet is dat ik mij niet meer veilig voel in dat huis. Ze hebben nu alleen mijn laptop en sieraden meegenomen maar wie weet komen ze nog wel een keer terug. Ik wil en zal dus zo snel mogelijk gaan verhuizen. Ook de buuf wil er weg.

De laptop kan me echt 'gestolen' worden. Toepasselijke uitspraak, niet? Maar dat van mijn sieraden zit me wel dwars. De mooie oorbellen en ketting die ik van mijn schoonmoeder heb gekregen voor mijn huwelijk.. de ring van mijn moeder die ik al jaaaaaaaaaaren heb.. Waarom deed ik die nou af een paar dagen geleden? Daar heb ik nu spijt van. Ik draag hem eigenlijk altijd...

Maar okee. Misschien liggen ze wel ergens onder de puinzooi, al denk ik van niet. Ze hebben echt de tijd genomen om alles wat ik in mijn laatje had, open te trekken en te kijken.

...mijn allereerste echte nare ervaring in Turkije dus. Maar dit kan overal ter wereld gebeuren natuurlijk. Ook de eerste keer trouwens dat dit me overkomt. Hopelijk ook de laatste. Het is verschrikkelijk :( Vooral de inbreuk op je privacy. Handen van een inbreker die aan je kleding zit, al jouw spullen aanraakt en bedenkt of hij er geld aan kan verdienen of iemand er blij mee kan maken. Gatver!!!!!

Het breekt ergens iets in je. Een stukje vertrouwen dat je NOOIT meer terug zal krijgen!!!!