Verloren van moeder natuur

Laat ik eerst even met een toepasselijk kinderliedje beginnen die ik vandaag in mijn hoofd heb..

Zand op je boterham

Lekker rennen in je blootje
schelpen zoeken op het strand
varen in een rubber bootje
zonnen in een warm land
en overal zit zand!

Zand op je boterham, zand in je haar
bah, wat voelt dat naar
zand in je oren
van achteren en van voren
zand, zand, zand!

Forten bouwen met je schepje
tunnels graven in het zand
j' hebt een pet op met een klepje
want je neus is roodverbrand
en overal zit zand!

Zand op je boterham, zand in je haar
bah, wat voelt dat naar
zand in je oren
van achteren en van voren
zand, zand, zand!

Wie kent het liedje nog? Ik in ieder geval wel en deze was voor vandaag heel toepasselijk.

Ik proef het zoute water in mijn mond en voel het zand in mijn ogen. Overal eigenlijk.. Zand zand zand!!!

Mijn ogen hou ik besloten en ik probeer mijn balans terug te vinden. Op dat moment, wanneer ik echt even niet weet wat onder en boven is voel ik twee sterke handen onder mijn oksels en word ik omhoog gehezen alsof ik zo licht ben als een veertje. Dat ben ik op dat moment niet, (nou ja.. zowiezo mogen er wel wat kilo's af maar dat ter zijde) met mijn +/- 15 kilo aan duikuitrusting op mijn rug.

Wanneer ik met mijn ogen open en het zand wegveeg uit mijn gezicht zie ik Sinan voor me staan. Hoe is hij in godsnaam zo snel bij mij gekomen..??? vraag ik me af.. Hij was al op de boot toen die golf op me afkwam!

Jawel.. vandaag heb ik verloren van moeder natuur. Ogenschijnlijk was ik in een gevecht met het water vandaag.

Sinds twee dagen hebben we last van hoge golven. Ze hebben de toepasselijke naam 'death-waves' Dit soort golven komen van ver van zee (wellicht van een storm aan de andere kant) en ze breken niet op de zandbanken voor het strand dus winnen ze aan kracht en aan hoogte. Met een enorme knal denderen ze over het strand en de terugtrek is dan ook inmens. (ver en sterk) De terugtrek van het water kan je meesleuren wanneer je niet stevig op je benen staat en dit is vooral gevaarlijk voor kinderen. Daarnaast wint de golf nog meer water van de trek (het water dat dus na de golf weer in de zee terug stroomt) en zo krijg je een nog grotere golf dat neerslaat.

Vandaag hebben we dus vaak geschreeuw gehoord van kinderen die schrikken van de golven of er door meegenomen worden en zich door de kracht van de golf verwonden aan de stenen die aan het begin van het water liggen. Genoeg kinderen gezien met schaafwonden etc. Gelukkig niet al te ernstige verwondingen maar ik verbaas me er eigenlijk wel over dat ouders hun kroost zo het water in laten gaan.

Voor volwassenen is het overigens een groot plezier om met de golf mee te zwemmen en dan met je lichaam te 'surfen' het zijn niet echte surfgolven maar mooi om te zien is het absoluut en ook wanneer je hoort hoe de golf neerkomt met zoveel kracht voel je je echt even nietig.

Wij moeten deze golven wel overwinnen om bij de boot te komen om te kunnen duiken. Op zee merk je die golven ook wel maar heb je er niet zoveel last van als wanneer ze op het strand terecht komen. Pas dan merk je eigenlijk de kracht ervan!

Maar goed. Daar stond ik dus. Op het strand met mijn voeten al in het water. Sinan en onze twee klanten waren al bij de boot. De golf die ik aan zag komen overwin ik door me om te draaien en hem tegen mijn rug aan te laten komen.. dat is de manier hoe we altijd met de branding omgaan. Daarna wilde ik net naar de boot toezwemmen toen ik Sinan nog 'kom snel kom snel' hoorde roepen..

Daarna doemde in eens de meest grote golf van de dag voor me op.. 'heb ik weer' dacht ik nog. Sinan stond nog steeds tegen me te schreeuwen maar ja zo een golf is natuurlijk veel sneller dan ik ooit kan zijn. Voor ik het wist (gelukkig wel met een hap lucht in mijn longen) ging ik kopje onder door een golf van meer dan meer dan 4 meter hoog en voelde ik hoe de golf met mij met al zijn kracht tegen de bodem aan smeet. Kun je het je voorstellen? De boot verankerd aan een lijn ging gewoon over de golf heen dus toen ik naar de boot keek met Sinan er in, waren ze beide boven me!

Gelukkig had ik mijn tank dus op mijn rug en die verankerde zich in het zand wat voorkwam dan ik nog meer meegesleurd of terug gesleurd werd door die waterfurie.. Ik voelde hoe het zand opgekomen door het water in mijn neus kwam, mijn oren, mijn haar, mijn ogen en mond. (ookal hield ik die natuurlijk dicht)

Shit.. dacht ik nog.. Mijn vinnen!! Die floepte toen de golf tegen mij aansloeg uit mijn handen.. Het voelt echt als een klap in het gezicht zoiets!

Alles ging heel snel eigenlijk en ik kwam dus gewoon weer terecht op het strand! Niet in diep water ofzo. De terugtrek was ook al begonnen dus veel water was er niet om mijn heen. Ik heb het ook niet als gevaarlijk ervaren. Wel als hoogst ongemakkelijk. Nogmaals: Wat een kracht!!

Maar daar was dus sterke Sinan die me binnen een seconde weer op de been hielp. Met het water en zand nog in mijn oren hoorde ik hem tegen mij schreeuwen waarom ik niet snel gekomen was. Maar wat kan je doen tegen zo een mini tsunami die op je afdendert en je vervolgens tegen de vlakte slaat?? Je kan zwemmen voor je leven maar dat gevecht win je echt niet! (en ik dus ook niet) Het water is echt heel heel erg sterk. Ik denk dat hij ook behoorlijk geschrokken was!!!!

Eindelijk bij de boot aangekomen.. bedacht ik me dus dat ik geen vinnen meer had.. toen ben ik dus alsnog weer terug gezommen, het strand over gerend terug naar de duikschool, vinnen uit het rek gegrist, weer teruggerend en gezwommen. (En deze keer met minder hoge golven gelukkig ;) degene die me te pakken had was echt een uitzondering, zoeen had ik in de twee dagen tijd dat we last hebben van dit doort golven echt nog niet gezien!) Daarna vonden we nog 1 vin terug maar de tweede niet dus zijn we vertrokken. Onze duik was naar het wrak dat net voorbij Side ligt en dat duurt dus ong. 20 minuten varen. In de tussentijd vroeg 1 van onze klanten (Met overigens veel duikervaring dus geen broekkie) steeds of ik wel okee was. Die was blijkbaar meer geschrokken dan ik :)

De duik ging ookal niet soepel. de eerste 18 meter waren heel erg helder en lekker qua tempratuur. Daarna kwamen we in een dikke grijze 'mist' terecht op 24 meter (zand in het water) en zagen we echt letterlijk geen hand voor ogen! Ons zicht daar was minder dan 50 centimeter! Ook daar was het fris. (Nouja, iets van 26 graden maar als je warme tempraturen gewend bent kan dit echt koud aanvoelen dus)

Maar goed op de tast dus alsnog het wrak 'bekeken' Maar waar je ook keek.. echt ALLES wat grijs. Dus we zijn daarna langzaam aan maar weer naar boven gegaan. Op 5 meter diepte hebben we zoals gewoonlijk een veiligheidsstop gehouden van 3 minuten en daarna hebben we op 5 meter wat rond gezwommen en zijn we naar de boot terug gegaan. Ook bleek 1 van de vinnen die ik dus gepakt had gebroken te zijn en dat zwemt echt heel erg ongemakkelijk. Alsof je steeds uit balans bent. Heb daarom de hele duik in de grijze mist Sinans hand maar niet los gelaten. Vond het ook wel iets engs hebben. Heb wel vaker gedoken met slecht zicht maar ZO slecht had op deze diepte bij het wrak nog niet meegemaakt.

Al met al was het dus geen geweldige dag vandaag maar wel interessant en met nieuwe ervaringen (die ik overigens niet nog een keer hoef te ervaren hehe). In de avond bleek dat het wat gekneurd is onder mijn oog.. denk dat de regulator door de golf tegen mijn gezicht geslagen is. Ernstig is het in ieder geval niet en pijn doet het ook niet. Het ziet er alleen wat raar uit. Ook heb ik wat blauwe plekjes op mijn linker arm.

Al met al ben ik er goed vanaf gekomen! Vandaag was gewoon mijn dag niet zo denk ik! Thuis heeft Sinan nog wel een lekkere sandwich voor me gemaakt dus een mooie afsluiting. En nu ga ik slapen :) morgen weer een nieuwe dag met hooelijk minder hoge golven.

xxx gee

oja! bij terugkomst stond de andere vin op me te wachten. Die had iemand gevonden toen wij al weg waren om te duiken.

En nog een oja! De eerste duik van vandaag, van Sinan en onze assistent met klanten, verliep ook al niet zo geweldig. Iedereen de boot in, ze varen weg.. zie ik dus een 1 uitrusting nog in het water drijven! :D Gelukkig had de vest lucht er in anders was de tank meteen naar de bodem gezonken natuurlijk. Maar goed, ik schreeuwen en schreeuwen naar ze.. hoorde ze niet want de wind stond mijn kant op dus mijn stem bereikt ze dan ook nooit. Ik wuifde ook van 'kom terug' maar 1 van de klanten die mij dus wel zag.. zwaaide gewoon terug haha!

Op de duikplek kwamen ze er achter dat ze 1 uitrusting miste dus zijn ze naar een collega boot in de buurt gevaren die tanks aan boord had. (die doen van die duiktrips, de hele dag op zee) dus alsnog kon iedereen duiken. Ze waren dus ook wel heel blij toen ik vertelde dat ik de achtergebleven uitrusting weer mee terug genomen had naar de duikschool :)

Hopelijk hebben we morgen allemaal een betere dag :)