Türk. Türküm. Türkiye. Türkiye'de. Türkiye'deyim.
Door: DigiGee
Blijf op de hoogte en volg Gee
06 Maart 2010 | Turkije, Side
Türk. Türküm. Türkiye. Türkiye'de. Türkiye'deyim.
Ik staar naat mijn scherm. Mijn ogen volgen de woorden en de uitleg die er staan... en dan voel ik een brok frustratie opkomen en zucht diep. “Ik begrijp er helemaal NIETS van” Klaag ik tegen Sinan. Ik draai me om en zie zijn mooie donkerbruine ogen met een lachje naar mij kijken.
Het komt wel! Zegt hij geruststellend, wanneer ik een pruillip opzet en mijn armen over elkaar sla. Maar het is ECHT HEEL moeilijk.. zeg ik om het laatste woord te hebben. Nogmaals zucht ik diep en sluit de website af. Ik heb het helemaal gehad! Mopper ik weer en ik sta op om naast mijn man te gaan zitten. Sinan troost me door te zeggen dat hij verschrikkelijk trots op me is en dat het, als ik het eenmaal begrijp vast allemaal niet zo moeilijk voor me zal zijn. Het enige wat ik moet hebben is g.e.d.u.l.d. En dat is juist het gene wat ik hierin niet heb. Ik voel me jaloers om alle meiden die ik ken, die al Turks praten alsof het hun moerstaal is. Ik zie mijzelf in een dagdroom een paar jaar vooruit in de toekomst en fantaseer over het idee dat ook IK op een keer heel goed Turks kan praten. Wauw.. wat zou ik dat graag willen! Bedenk ik me.. en ik voel me al een stuk meer gemotiveerd dan een paar minuten geleden.. Toch besluit ik niet verder te gaan met de les gezien ik al zoveel gedaan heb de laatste dagen.
Het Turks. Wanneer je het voor het eerst hoort, kan je de woorden niet onderscheiden van elkaar. Het lijkt op één groot gebrabbel. Voor mij was het zo althans. Nu echter, begin ik er zowaar wat van te begrijpen! De zinnen worden duidelijk, woorden begin ik te onderscheiden van elkaar en van anderen leer ik de betekenis. Mijn hart maakt een sprongetje van geluk wanneer ik besef dat de Turkse taal nu niet meer een Compléét raadsel voor me is.. Ja okee, nog steeds een groot raadsel maar op zijn minst ietsje minder!
Enkele dagen later, besluit ik dat ik toch echt maar weer moet gaan lessen. Een angstig gevoel bekruipt me dat straks iedereen om mij heen Turks kan.. behalve ik! Dat kan natuurlijk niet en met vol goede moed begin ik aan de les waar ik beleven was. In mijn achterhoofd zie ik mijn compleet Hollandse nichtje Selena, van 9, die mij opbelt en in het Turks aan mij vertelt wat ze de afgelopen dag gedaan heeft… hoe verschrikkelijk zou ik het wel niet vinden als ik haar niet kon begrijpen :D
De les waar mij geleerd wordt, dat je verschillende achtervoegsels achter elkaar kan plakken! Wanneer ik de tekst doorgelezen heb die ik eerst totaal niet begreep, begint het kwartje in eens te vallen. Ahaaaaaa! ZO zit het dus! En meteen vind ik het heel interessant, wanneer ik er achter kom dat je in Turkije woorden zo kan vervormen om iets aan te tonen, waar je in Nederland een zin voor moet gebruiken!
Hier schrijf ik graag wat over, maar dat doe ik in mijn volgende post omdat het best wel wat uitleg behoeft ;) En mij is beloofd dat we nu een hele goede film gaan kijken met popcorn erbij, dus dat laat ik me geen tweede keer zeggen ;)
Bereid je dus maar alvast voor op een Turkse les... (vooral jij Selena! :D)
Ik staar naat mijn scherm. Mijn ogen volgen de woorden en de uitleg die er staan... en dan voel ik een brok frustratie opkomen en zucht diep. “Ik begrijp er helemaal NIETS van” Klaag ik tegen Sinan. Ik draai me om en zie zijn mooie donkerbruine ogen met een lachje naar mij kijken.
Het komt wel! Zegt hij geruststellend, wanneer ik een pruillip opzet en mijn armen over elkaar sla. Maar het is ECHT HEEL moeilijk.. zeg ik om het laatste woord te hebben. Nogmaals zucht ik diep en sluit de website af. Ik heb het helemaal gehad! Mopper ik weer en ik sta op om naast mijn man te gaan zitten. Sinan troost me door te zeggen dat hij verschrikkelijk trots op me is en dat het, als ik het eenmaal begrijp vast allemaal niet zo moeilijk voor me zal zijn. Het enige wat ik moet hebben is g.e.d.u.l.d. En dat is juist het gene wat ik hierin niet heb. Ik voel me jaloers om alle meiden die ik ken, die al Turks praten alsof het hun moerstaal is. Ik zie mijzelf in een dagdroom een paar jaar vooruit in de toekomst en fantaseer over het idee dat ook IK op een keer heel goed Turks kan praten. Wauw.. wat zou ik dat graag willen! Bedenk ik me.. en ik voel me al een stuk meer gemotiveerd dan een paar minuten geleden.. Toch besluit ik niet verder te gaan met de les gezien ik al zoveel gedaan heb de laatste dagen.
Het Turks. Wanneer je het voor het eerst hoort, kan je de woorden niet onderscheiden van elkaar. Het lijkt op één groot gebrabbel. Voor mij was het zo althans. Nu echter, begin ik er zowaar wat van te begrijpen! De zinnen worden duidelijk, woorden begin ik te onderscheiden van elkaar en van anderen leer ik de betekenis. Mijn hart maakt een sprongetje van geluk wanneer ik besef dat de Turkse taal nu niet meer een Compléét raadsel voor me is.. Ja okee, nog steeds een groot raadsel maar op zijn minst ietsje minder!
Enkele dagen later, besluit ik dat ik toch echt maar weer moet gaan lessen. Een angstig gevoel bekruipt me dat straks iedereen om mij heen Turks kan.. behalve ik! Dat kan natuurlijk niet en met vol goede moed begin ik aan de les waar ik beleven was. In mijn achterhoofd zie ik mijn compleet Hollandse nichtje Selena, van 9, die mij opbelt en in het Turks aan mij vertelt wat ze de afgelopen dag gedaan heeft… hoe verschrikkelijk zou ik het wel niet vinden als ik haar niet kon begrijpen :D
De les waar mij geleerd wordt, dat je verschillende achtervoegsels achter elkaar kan plakken! Wanneer ik de tekst doorgelezen heb die ik eerst totaal niet begreep, begint het kwartje in eens te vallen. Ahaaaaaa! ZO zit het dus! En meteen vind ik het heel interessant, wanneer ik er achter kom dat je in Turkije woorden zo kan vervormen om iets aan te tonen, waar je in Nederland een zin voor moet gebruiken!
Hier schrijf ik graag wat over, maar dat doe ik in mijn volgende post omdat het best wel wat uitleg behoeft ;) En mij is beloofd dat we nu een hele goede film gaan kijken met popcorn erbij, dus dat laat ik me geen tweede keer zeggen ;)
Bereid je dus maar alvast voor op een Turkse les... (vooral jij Selena! :D)
-
06 Maart 2010 - 18:30
Linda De Winter:
Ik zit klaar met de popcorn, het turks is voor mij ook nog een compleet raadsel! Op merhaba en tiskuler (dankjewel als je het anders spelt), kom ik niet veel verder. Zelfs de woorden die ze gebruiken voor getallen lijken op kleuren en op eten. :P vind het knap dat jij er al wel wat van snapt :P hopelijk valt het kwartje ook snel bij mij :) -
06 Maart 2010 - 18:31
Mayra:
Hahaha arme schat! Jaaaa elk begin is moeilijk, en turks..uff!! Maar écht, met wat geduld, doorzettingsvermogen, tijd en hulp van je mannetje, komt het echt wel! Ik heb intussen ook al járen met turkse boekjes/smsjes/woordenboeken erop zitten, en nog heb ik het idee dat ik meer dan de helft niet kan volgen :P
Kom op he! Alles komt goed! En af en toe even de moed opgeven mag best, als je jezelf daarna maar weer bij mekaar raapt om weer te beginnen ;)
xxx -
06 Maart 2010 - 20:09
Mama:
en............ ik ben ook begonnen. Ik zit aan masa op bir sandalye peki gebruik wel mijn kalem om ne op defter te stellen.;-/ Valt toch best wel mee? hihi
De computer heeft rare kuren dus elke letter moet ik lang ingedrukt houden Heeeeeeeeeel lastig. Ik heb enkele Turkse zenders op TV dus die zal ik maar eens bekijken. Nu, veel plezier met de film en smul ze. Liefs en kusjes -
09 Maart 2010 - 15:54
Marianne:
Merhaba Geesje,
Sizi önce likle tebrik ederim! Umarim dügünüz coh güzel gecmistic? Hersey iyi olmasina sevindim. Ve simd: türkce ögrenirsen hersey daha iyi olur.
Sevgiler, Marianne -
10 Maart 2010 - 13:26
Mieke:
Hoi Gee,
Ik ben jaloers! Ik verlang ook hevig naar een kleurtje ;).
Ben ik stiekem wel een beetje benieuwd wat jij in Turkije doet..
Groetjes,
Mieke
-
12 Maart 2010 - 19:48
Manon :
hee bedankt voor je berichtje! en ik geloof dat je heel leuk schrijft, dus ik ga zeker even je verhalen lezen :)
en het probleem met de turkse taal herken ik maar al te goed..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
