Zo gaat dat in Turkije

Hoewel het misschien wel anders is heb ik niet het idee dat er hier in TR zoiets bestaat als een woningbouwvereniging. ALS die bestaan denk ik dat de meesten alsnog particulier huren zoals wij dat doen.

En dat betekent dus ook dat officiele zaken ook op een heel andere manier afgehandeld worden!

Zoals wij net meemaakten. De eigenaar stond voor de deur: Jullie moeten er uit en wel morgen! (Gelukkig nog net niet nu meteen)

En dat vertelde hij dus al in de gang staand, dat natuurlijk enorm galmt. En dus meteen het hele blok weet dat wij ons huis uit gezet worden. Ja mensen. We zijn wanbetalers. En dit is het gevolg dus als je de huur niet betaalt.

Maar in NL gaat dat er toch wel even anders aan toe. Dan staan ze niet meteen op je stoep met de mededeling dat je de volgende dag al vertrokken moet zijn en de sleutels bij de buurvrouw in mag leveren. Daar heb je toch even wat meer rechten dan hier, althans wat dit betreft dan :S

Nu zitten we toch al in de rommel omdat ik begonnen ben met inpakken. (Wel 3 dozen, hoera) We wide toch al weg, zoals bekend. Maar morgen gaan we echt niet redden!! (Het plan was eigenlijk aan het einde van de maand na het feest.. maar nu krijgen we dat dus ook nog even op ons dak voor we het feest houden)

Maar Sinan heeft met de man af kunnen spreken dat we na het weekend verhuizen. Maandag de 18e dus. Dit weekend kan niet want Nihat, waar we bij intrekken, heeft gasten die bijven overnachten. Hebben wij toch maar weer even mooi de tijd om onze spullen in te pakken. (En wat ben ik blij dat Sinan morgen niet hoeft te duiken!)

Ik schoot meteen weer in stress-stand (daar was ik NET uit en het voelde heerlijk. Voor even.) Hoewel stress dus niet nodig is want we hebben tot maandag. Dat redden we wel.

Nouja. Dat was dus even een mededeling.

Ook nog wat anders: Vandaag ein-de-lijk de uitnodigingen geregeld. Vrijdag krijgen we ze en dan sturen we die direct naar Sinan zijn moeder toe zodat ze de uitnodigingen rond kan brengen.